Abstract:
علیاکبر حکمیزاده قائل به دیدگاه قرآنبسندگی در دین است؛ طبق نظر وی قرآن تنها منبع قابل استفاده در استنباط معارف و احکام دینی است و برای تمام مسائل و امور دینی فقط باید از قرآن بهرهگیری کرد. قائلان این دیدگاه حجیت احادیث را منکر شدهاند. حکمیزاده نیز حجیت تمام احادیث را در استنباط احکام و معارف دینی منکر شده است. وی در کتاب اسرار هزارساله به این دیدگاه پرداخته و با ذکر ادلهای مدعیِ انکار حجیت احادیث شده است. طبق نظر برگزیده دیدگاه قرآنبسندگی در دین باطل است و ادلۀ انکار حجیت تمام احادیث مردود است. این مقاله با روش توصیفیتحلیلی در صدد تحلیل، نقد و ردّ مطالب علیاکبر حکمیزاده در مورد دیدگاه قرآنبسندگی در دین و انکار حجیت احادیث است. گرچه برخی از علما از جمله امام خمینی، مطالب مطروحه در اثر اسرار هزارساله را مورد بررسی و نقد قرار دادهاند، به نظر میرسد نقد دیدگاه حکمیزاده دربارۀ انکار حجیت احادیث، نیازمند پژوهشی گستردهتر است.
Ali Akbar Hekamizadeh believes in the Qur'anic view of sufficiency in religion. According to him, the Qur'an is the only source that can be used to deduce religious teachings and rules and for all religious issues, only the Qur'an should be used. The adherents of this view denied the authority of the traditions, and Hekamizadeh also denied the authority of all the traditions in deriving the rules and religious teachings. He has dealt with this view in his book "Mysteries of a Thousand Years" and has cited arguments to deny the authenticity of the traditions. According to the preferred view, sufficiency in religion is invalid, and the argument for denying the authenticity of all traditions is rejected. This article tries to analyze, critique and reject Ali Akbar Hekamizadeh's views on the Qur'anic view on sufficiency in religion and denial the authenticity of traditions with a descriptive method. Although some scholars, including Imam Khomeini, have examined and criticized the issues raised by the "Mysteries of the Thousand Years", it seems that criticizing Hekamizadeh's view on the denial of the authenticity of traditions requires more extensive research.
Machine summary:
دوفصلنامه علمی حدیث پژوهی سال ١٤، پاییز و زمستان ١٤٠١، شمارٔە ٢٨ مقاله علمیپژوهشی صفحات: ٢٦٧ـ٢٩٠ حکمی زاده و نقد دیدگاه او در انکار حجیت احادیث * علی شریفی ** خلیل عارفی چکیده علیاکبر حکمیزاده قائل به دیدگاه قرآنبسندگی در دین است ؛ طبق نظر وی قـرآن تنهـا منبـع قابـل استفاده در استنباط معارف و احکام دینی است و برای تمام مسائل و امور دینـی فقـط بایـد از قـرآن بهرهگیری کرد.
گرچه برخی از علما از جمله امام خمینی، مطالـب مطروحـه در اثـر عرکعلیم علراکب را مورد بررسی و نقد قرار داده اند، به نظر میرسد نقد دیدگاه حکمیزاده دربارٔە انکـار حجیت احادیث ، نیازمند پژوهشی گستردهتر است .
پرسش سؤال اصلی پژوهش فرارو این است که دیدگاه علیاکبر حکمیزاده دربارٔە انکار حجیت احادیث چگونه بررسی و نقد میشود؟ هرکس که قائل به قرآنبسندگی در دین شود، در واقـع حجیـت تمـام احادیـث در استنباط احکام و معـارف دینـی را منکـر شـده اسـت .
البته آثاری دربارٔە حکمیزاده، مانند کتاب قآمه ،ولمن یرگمه ت،ن/ ن* سئمت* کنن/ (جعفریان، ١٣٩٨ش ) وجود دارد، ولـی اثـری کـه دیـدگاه حکمـیزاده مبنـی بـر قرآنبسندگی و انکار حجیت احادیث را نقد کند، یافت نشد.
نقد ظنی بودن احادیث حکمیزاده در ادامه در رد حجیت احادیث گفته است : «ایـن اخبـار ظنـی اسـت و بـه حکم عقل و قرآن پیروی ظن جایز نیسـت »(حکمـیزاده، ١٣٢٢ش ، ص٥٤) در ادامـه ، این دلیل نیز مانند سایر ادلۀ وی نقد و رد میشود.