Abstract:
موضوع این مقاله خدمت نیمهوقت و فلسفه حمایتهای خاص حقوق بشری برای بانوان در قوانین ج ا. ایران است. این مقاله با رویکردی توصیفی و تحلیلی درصدد پاسخ، به این پرسش است که سیاستهای ج. ا. ایران در زمینه خدمت نیمه وقت بانوان تا چه میزان با حمایتهای خاص به عمل آمده در سطوح بین المللی از زنان هماهنگی دارد. فرضیه پژوهش این است که رویکرد قانونگذار ایرانی در عمل با این استاندارهای بین المللی در انطباق و سازگاری است. نتایج نشان میدهد که قوانین ج. ا. ایران نه تنها با اسناد بینالمللی همسو و سازگار است بلکه انطباق مذکور در حوزه خدمت نیمهوقت بانوان، بیش از هر چیز از احکام اسلامی سرچشمه میگیرد که در آن بر شان و منزلت فردی زن، بر نقش تربیتی و آموزشی او به خصوص در نهاد مقدس خانواده تاکید شده است. میتوان ادعا نمود که این شیوه از سازماندهی شغلی به عنوان یک حمایت ویژه و به نوعی از تبعیض مثبت نه تنها در جهت حمایت از زنان شاغل، بلکه در جهت سیاستهای تشویقی فرزندآوری و حمایت خانواده است.
The subject of this article is part-time service and the philosophy of special human rights protections for women in the laws of the Islamic Republic of Iran. With a descriptive and analytical approach and with the method of collecting documentary and library data and also by reviewing the relevant set of laws, this research tries to answer to this question: to what extent are the policies of the Islamic Republic of Iran in the field of part-time service for women in line with the special support provided to women at the international level? The research hypothesis is that the approach of the Iranian legislator in practice is in compliance with these international standards. However, the results of the research reveal the fact that the mentioned adaptation in the field of part-time service of women originates more than anything from the Islamic rulings in which, while emphasizing the dignity and individual dignity of women, his educational role is especially emphasized in the sacred institution of the family. As a result, it can be argued that this method of organizing work as a special support and, more precisely, a kind of positive discrimination not only in support of working women, but also in line with incentive policies for childbearing as well as the family.
Machine summary:
در تحقيق حاضر قصد داريم تا ضمن نگاهي اجمالي به مسئله کار نيمه وقت زنان در اسناد بين المللي و همين طور نظرات موافق و مخالف اين مسئله ، وضعيت آن را در جمهوري اسلامي ايران و به خصوص مجموعه قوانين و مقررات بررسي کنيم و به اين پرسش پاسخ دهيم که خدمت نيمه وقت چه مزايايي براي زنان دارد و چگونه قادر است امنيت شغلي براي آنها به بار بياورد.
1. Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women(CEDAW) همچنين چنانچه پيش تر رفت ضمنِ همين ماده ، اقدامات لازم براي رفع تبعيض عليه زنان به بهانه ي ازدواج و بارداري پيش بيني شده است که شامل اين موارد مي شوند: ١) تضمين ممنوعيت اخراج به علت حاملگي ، مرخصي زايمان يا وضعيت زناشويي خاص ٢) مرخصي زايمان (با حقوق و مزايا) و حفظ شغل يا سِمَت ٣) ارائه ي تسهيلات حمايتي (خدمات اجتماعي ) براي والدين در راستاي تطبيق وظايف شغلي با تعهدات خانوادگي ٤) پشتيباني ويژه از زنان بارداري که در مشاغلي مشغول به کارند که براي سلامتي ايشان مضر هستند.
ماده ي ١٠ مصوبه ي شوراي عالي انقلاب فرهنگي ١٣٨٤ مقرر مي دارد که : « با توجه به اهميتي که نظام جمهوري اسلامي ايران براي استحکام بنيان خانواده و نقش تربيتي و سازنده ي زنان در خانه قائل است ، مقررات و تسهيلات لازم به مناسبت «شغل مادرانه » در نظر گرفته شود، از قبيل استفاده از مرخصي يا حقوق ، تقليل ساعت کار، مزاياي بازنشستگي با سنوات کمتر خدمت ، امنيت شغلي ، برخورداري از امنيت اجتماعي در مواقع بيکاري ، بيماري ، پيري يا ناتواني از کار.