Abstract:
ایران جهت تأمین امنیت خود در منطقه خاورمیانه در پی افزایش قدرت منطقهای در چارچوب واقع گرایی تدافعی است و سیاستهای فراملی ج.ا.ایران به سمت الگوهای تأمین امنیت یعنی متعادل سازی و توازن قدرت سوق پیدا میکند. در این پژوهش این پرسش مطرح است: تحولات خاورمیانه چه تاثیراتی بر سیاست خارجی ج.ا.ایران داشته است؟ و با توجه به پژوهش این فرضیه مطرح و اثبات گردید که تغییرات ژئوپلیتیک خاورمیانه با دگرگونی در توازن قدرت و ایجاد فرصتهای استراتژیک منطقهای برای ج.ا.ایران، از طریق فرآیندها و عوامل سیاست داخلی کشور باعث اتخاذ سیاست توسعه نفوذ در قالب منطقهگراییفعال و گسترش توانمندی متحدین استراتژیک کشور در قالب محور مقاومت شده است. همچنین ایران در راستای سیاستهای فراملی خود؛ به ساخت و تداوم شبکهای قوی از متحدان و نیروهاى نیابتى خود ادامه داده است و برای گسترش نفوذ خود با عوامل دولتی و غیر دولتی در لبنان، سوریه، عراق و یمن ارتباط برقرار نموده است. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی و با بهرهگیری از چارچوب موازنه قدرت سعی در بررسی سیاستهای فراملی ج.ا. ایران و امنیت ایران و خاورمیانه شده است.
In order to ensure its security in the Middle East, Iran seeks to increase regional power within the framework of defensive realism, and the transnational policies of the Islamic Republic of Iran are moving towards security models, ie balance and balance of power. In this study, the question was raised: What effects have the developments in the Middle East had on the foreign policy of the Islamic Republic of Iran? According to the research, this hypothesis was raised and it was proved that the geopolitical changes in the Middle East by changing the balance of power and creating strategic regional opportunities for the Islamic Republic of Iran, through the processes and factors of domestic politics led to the adoption of influence development policy in the form of active regionalism. And the expansion of the capabilities of the country's strategic allies in the form of the axis of resistance. Iran also in line with its transnational policies; It has continued to build and maintain a strong network of allies and proxy forces, and has established links with governmental and non-governmental actors in Lebanon, Syria, Iraq, and Yemen to expand its influence. In this research, descriptive-analytical method and using the power balance framework, an attempt has been made to study the transnational policies of the Islamic Republic of Iran and the security of Iran and the Middle East.
Machine summary:
اين تحولات از سال ٢٠١١ باعث تغييراتي در نظام هاي سياسي داخلي و سپس شرايط و نظم منطقه اي شد و در نتيجه محيط سياست خارجي کشورهايي مانند جمهوري اسلامي ايران را بسيار تغيير داد.
تحولات و بحران هاي جديد خاورميانه بعد از ٢٠١١ از منظر سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران در ابعاد مختلف اهميت داشته است : نخست اينکه به لحاظ ماهيت اين تحولات رخدادهايي جديد در سطح منطقه است و با رخدادهاي گذشته تفاوت هاي ملموسي دارد و از اين رو تحولات جديدي محسوب مي شود که مهم ترين مشخصه آن را مي توان ورود مردم به عنوان عنصري کانوني در عرصه سياست کشورهاي منطقه است .
در اين حال اين سؤال مطرح مي شود که تحولات خاورميانه چه تاثيراتي بر سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران داشته است ؟ که مي توان اين فرضيه را مطرح کرد که تغييرات ژئوپليتيک خاورميانه با دگرگوني در توازن قدرت و ايجاد فرصت هاي استراتژيک منطقه اي براي جمهوري اسلامي ايران ، از طريق فرآيندها و عوامل سياست داخلي کشور باعث اتخاذ سياست توسعه نفوذ در قالب منطقه گرايي فعال از سوي ايران شده است .
37 کشاورز مقدم ، الهام (١٣٩٦)، مطالعه تطبيقي سياست خارجي Politically Opposed on The Battlefield in جمهوري اســلامي ايران و روســيه در قبال تحولات Syria: Iran and Saudi Arabia's Cold War in خاورميانه (٢٠١٦-٢٠٠٠)، طرح پژوهشـــي دانشـــگاه علامه the Middle East.