Abstract:
مشارکت کردن در کار گروهی و همکاری کردن با یکدیگر، از مهارتهای اجتماعی لازم برای زندگی در دنیای امروز است و یادگیری این مهارتها در دوران کودکی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازیدرمانی مبتنی بر رویکرد رفتاری-شناختی بر مهارتهای اجتماعی و سازگاری فردی در کودکان دوره اول ابتدایی شهر اصفهان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل32344 دانشآموزان دوره اول ابتدایی بودند. نمونهگیری به شیوه تصادفی خوشهای به این صورت که از بین نواحی ششگانه آموزشی شهر اصفهان، مناطق2، 6 بهصورت کاملا تصادفی انتخاب شدند. تعداد 15 نفر که در دو گروه کنترل و آزمایش قرار داده شدند. ابزار پژوهش عبارت از پرسشنامه مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت (1990) و سازگاری کودکان دخانچی (1377) بود. گروه آزمایش طی 8 جلسه 45 دقیقهای، تحت درمان قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرمافزار آماری SPSS-25 تحلیل شد. نتایج نشان داد که بازیدرمانی مبتنی بر رویکرد رفتاری شناختی بر مهارتهای اجتماعی و سازگاری فردی در کودکان دوره اول ابتدایی شهر اصفهان تاثیر دارد.
The aim of this study was to evaluate the effectiveness of play therapy based on behavioral-cognitive approach on social skills and individual adjustment in primary school children in Isfahan. The statistical population of this study included elementary school students. Sampling was done by cluster random sampling. 15 people who were placed in two groups of control and experimental. The research instruments were Garsham and Elliott (1990) Social Skills Questionnaire and Dokhanchi Children Adjustment Questionnaire (1998). The experimental group was treated for 8 sessions of 45 minutes and the control group did not receive any intervention. Research data were analyzed using analysis of covariance and SPSS25 statistical software. The results showed that play therapy based on cognitive behavioral approach has an effect on social skills and individual adjustment in first grade elementary school children in Isfahan (p <0.05).
Machine summary:
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازیدرمانی مبتنی بر رویکرد رفتاری-شناختی بر مهارتهای اجتماعی و سازگاری فردی در کودکان دوره اول ابتدایی شهر اصفهان بود.
نتایج نشان داد که بازیدرمانی مبتنی بر رویکرد رفتاری شناختی بر مهارتهای اجتماعی و سازگاری فردی در کودکان دوره اول ابتدایی شهر اصفهان تأثیر دارد (05/0>p).
فقدان مهارتهای اجتماعی در کودکان منجر به احساس تنهایی، مشکلات روانی و رفتاری متعاقب آن، تعامل ضعیف با والدین، معلمان و همسالان آنها و نا 11 xt=" Lodder et al"/>xt=" Lodder et al"/>، 2016)؛ بنابراین، بررسی مهارتهای اجتماعی کودکان و شناسایی نارساییهای اجتماعی برای طراحی مداخلاتی باهدف ارتقای مهارتهای اجتماعی و کیفیت زندگی آنها و سازگاری با محیط در س Social skills Takahashi, Okada, Hoshino & Anme Ke, Moon & Sokolikj Aksoy & Baran Ölçer & Aytar lorenzo Osos, Plavnick & Avendaño Yoleri Psychological health Vannucci, Ohannessian Lodder et al بازیدرمانی یکی از روشهایی است که میتواند برای بهبود جنبههای روانی و جسمی مورداستفاده قرار گیرد (فیتانزا، برهاین 1 ، 2019).
بر همين اساس پژوهش حاضر در پی پاسخ به این سؤال است که آیا بازیدرمانی مبتنی بر رویکرد رفتاری-شناختی بر مهارتهای اجتماعی و سازگاری فردی در کودکان دوره اول ابتدایی شهر اصفهان تأثیر دارد؟ Phytanza, Burhaein Mpella, Evaggelinou, Koidou, Tsigilis Brussoni Waite, Rogers, Evans Play Therapy with Cognitive Behavioral Therapy Hinkley, Brown, Carson, Teychenne روش پژوهش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و کار آزمایی بالینی است که با طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل و پیگیری یکماهه انجام شد.