Abstract:
امنیت و میزان آن برای کلیه نظامهای سیاسی و شهروندان» صرف نظر از سطح توسعه اقتصادی و
اجتماعی و نوع ایدئولوژی مهمترین و با اولویتترین مسئله به شمار میرود» بنابراین امنیت. یکی از
نیازهای اولیه جوامع بشری و زیربنای حیات فردی و اجتماعی بشر است که میتوان آن را به عنوان
پیش شرط توسعه اقتصادی, سیاسی و اجتماعی بیان کرد.
امنیت اجتماعی را هم میتوان به عنوان نوعی از امنیت در نظر گرفت و هم میتوان به عنوان یک
رویکرد نگریست. این پژوهش امنیت اجتماعی را به عنوان یک رویکرد مینگرد و از این منظر
راهبردهایی ازجمله: تقویت فرآیند اجتماعی شدن امنیت. رشد نهادهای همکاری میان شهروندان و
حل و فصل مسالمت آمیز منازعات. اصلاح ساختار رسمی و غیر رسمی سیاسی جامعه. رشد جامعه
مدنیء رشد قانون محوریء گسترش عدالت اجتماعی و... را برای تقویت آن ارائه مینماید. هدف
کلی این پژوهش, ارائه راهکارها و پیشنهادهایی است که منجر به تقویت هر چه بیشتر امنیت
اجتماعی در جامعه ایران میگردد. نتایج به دست آمده بیان گر این است که جمهوری اسلامی ایران
گامهایی را در این امر مهم برداشته است ولی کافی نمیباشد و باید در این زمینه تلاش و کوشش
بیشتری را انجام داد.
Security and its effect on political and civil structure disregarding economic and social
development and idealogy type is amony important factors. Thus. Security is an initial
need for human society and a substructure for indivisual and social life of people which
can be assumed as a pre-condition to economic political and social development.
Social security can be both seen as a kind of security and an approach. This survey
considers social security as an approach and put forward solutions to strengthen it
including.
1-Development of socialization process of security,
2-Increase of cooperation between civilians and settlement of disputes,
3-Revision of official and nonofficial political structure of society, and spread of social
justice.
General goal of this survey is to suggest course ofactions which lead to reinforcement of
social security in Iran.
Results show that steps have been taken by the Islamic Republic of Iran by more effort is
highly needed.
Machine summary:
این پژوهش امنیت اجتماعی را به عنـوان یـک رویکـرد مـی نگـرد و از ایـن منظـر راهبردهایی ازجمله : تقویت فرآیند اجتماعی شدن امنیت ، رشد نهادهای همکاری میان شـهروندان و حل و فصل مسالمت آمیز منازعات ، اصلاح ساختار رسمی و غیر رسمی سیاسی جامعه ، رشد جامعـه مدنی، رشد قانون محوری، گسترش عدالت اجتماعی و ...
مثلاً فردی که اقداماتی در جهت افزایش امنیت شغلی خود انجام می دهد ممکن است از سوی فرد یا افراد دیگر یک نوع تهدید شغلی برای آن ها تلقی شود، لذا اقداماتی را انجام می دهند که موجب کاهش امنیت شغلی فرد اول شود.
الی ویور٤ در کتاب «هویت » بیان می کند که رویکرد پنجُ بعدی بوزان ، امروزه در بافت امنیت اجتماعی غیر قابل قبول است ، لذا امنیت را شامل دوُ بعد دولتی و اجتماعی می داند و اظهار می دارد که امنیت دولتـی، در گیـر و دار مشغول تهدیداتی است که به اقتدار دولت متعرض می شوند و امنیت اجتماعی، نگران تهدیـداتی اسـت کـه هویت جامعه را مورد تعرض قرار می دهند.
استفاده از ساز و کارهای کنترلی که در جهت تقویـت امنیـت اجتمـاعی، فرصـت هـا را افـزایش و تهدیدات را کاهش دهد این ساز و کارها به دو دسته کلی تقسیم می شوند: الف ـ ساز و کارهای کنترل بیرونی که موجب افزایش کارایی نظارت های رسمی و غیر رسمی جامعه بر افراد، گروه ها و سازمان های اجتماعی می شود.