Abstract:
مهارت های زندگی، مهارت های شخصی و اجتماعی است که کودکان و نوجوانان باید آنان را یاد
بگیرند تا بتوانند در مورد خود و انسان های دیگر و کل اجتماع به طور موثر و شایسته و مطمئن
عمل نمایند و ارتقا این مهارت ها می تواند به ارتقا سطح کیفی زندگی افراد تاثیر گذارد. پژوهش
حاضرسعی بر آن دارد تااهمیت دوره پیش دبستانی در تحول مهارت های زندگی را پررسی کند.
در این پژوهش، دو گروه از دانشآموزان کلاس های اول» دوم و سوم دبستان انتخاب میشوند و
ابزارهای پژوهش بر روی آنها اجرا میگردد. یک گروه کسانی هستند که آموزش پیشدبستانی را در
مهدکودک یا آمادگی گذراندهاند و گروه دومء هیچ گونه آموزش رسمی قبل از دبستان نداشتهاند.
جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان سال های اولء دوم و سوم دبستان شهر آمل میباشد که در
که ۱۶۰ نفر آنها دارای تجربه پیش دبستان و ۱۶۰ نفر فاقد تجربه پیشدبستانی هستند. روش
نمونه گیری» تصادفی طبقهای میباشد. نمونه های این پژوهش براساس سه منطقه شمال, مرکز و
جنوب شهر انتخاب شدند. ابتدا از بین جامعه آماری افرادی که ویژگیهای دو گروه را دارا هستند
انتخاب شده و از بین این افراد به صورت تصادفی دو گروه نمونه انتخاب شدند و مورد ارزیابی قرار
گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد آموزش پیش دبستانی نتوانسته بود باعث تغییر معناداری در
مهارتهای روانی - حرکتی کودکان شود.
Machine summary:
نتايج پژوهش وي نشان داد كه تاثير آموزش پيش دبستاني بر كودكان طبقه پايين اجتماع، بالاتر بود و موجب سازگاري بهتر اين كودكان در مدرسه شده است.
فرضيه اول: بين دانش آموزاني كه تجربه آموزش پيش دبستاني داشته اند با دانش آموزاني كه چنين تجربه اي نداشته اند در مهارتهاي رواني ـ حركتي تفاوت معني دار وجود دارد.
فرضيه سوم: از لحاظ مهارتهاي رواني ـ حركتي بين دختران و پسراني كه آموزش پيش دبستاني را گذرانده اند تفاوت معني داري وجود دارد.
مقايسه ميانگينهاي دختران و پسران آموزش ديده در متغير مهارتهاي رواني ـ حركتي {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} با مشاهده جدول درمي يابيم كه آزمون t براي مقايسه اين دو گروه 218/1- است و سطح معني داري آن 13/0 مي باشد.
لذا نتيجه اين است كه بين دختران و پسران آموزش ديده در مهارتهاي رواني ـ حركتي تفاوت معناداري وجود ندارد و اين فرضيه رد مي شود.
فرضيه چهارم: از لحاظ مهارتهاي رواني ـ حركتي بين دختران و پسراني كه آموزش پيش دبستاني نديده اند تفاوت معني دار وجود دارد.
مقايسه ميانگينهاي دختران و پسران آموزش نديده در متغير مهارتهاي رواني ـ حركتي {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} بر طبق جدول آزمون t معادل 875/1- و سطح معناداري 01/0 مي باشد كه نشانه معنادار بودن تفاوتها است.
بنابراين بين دختران و پسران آموزش نديده در مهارتهاي رواني ـ حركتي تفاوت معنادار وجود دارد و لذا فرضيه تاييد مي شود.
فرضيه چهار عبارت بود از اينكه بين دختران و پسران آموزش نديده در مهارتهاي رواني ـ حركتي تفاوت معني دار وجود دارد.