Abstract:
موضوع این پژوهش، بررسی اصطلاح «ایامالله» در دو متن مقدس قرآن و عهدین است. هدف از این جستار درک معنا، مفهوم و مصادیق «ایامالله» در متون ابراهیمی بهمثابه اصطلاحی خاص است. روش تحقیق کتابخانهای و متنمحور با تکیه بر خصیصه استنادپژوهی و برونمایه تحلیل است. براساس این پژوهش «یومالله» در عهدین به معنای «روز قیامت» و در بیشتر موارد در معنای «انتقام» بهمثابه تجلی قدرت جبهه حق آمده است؛ یعنی روزهایی که خداوند از کافران و ظالمان انتقام سختی گرفته است؛ مانند روز سقوط اورشلیم. ولی در برخی از تفاسیر قرآن کریم و روایات ذیل آنها، وسعت معنایی بیشتری از انتقام بهعنوان مدلول این واژه به نسبت عهدین استفاده میشود، لیکن بیشترین ظهور مفهومی «ایامالله» در آیات قرآن نیز در انتقام سخت از جبهه باطل است. در هر دو رویکرد بر لزوم پاسداشت و تکریم این ایام تاکید شده است.
The subject of this research is the term "Ayyam-ollah" (days of God) in two holy texts: the Qur'an and the Bible. The purpose of this essay is to understand the meaning, concept and examples of "Ayyam-ollah", as a special term, in Abrahamic texts. The method of this research is library and text-oriented research based on documentation and external analysis. According to this research, "Yowm-ollah" means "Doomsday Day" in the Bible, and in most cases it means "revenge" as a manifestation of the power of the true side; that is, the days when God takes severe revenge on the disbelievers and oppressors; such as the day Jerusalem fell. However, in some interpretations of the Holy Qur'an and their related narrations, this word has a wider meaning than revenge compared to the Bible; but it is mostly used, in Qur’anic verses, for the concept of ‘harsh revenge’ against untruth as well. Both approaches emphasis the need to observe and honor these days.
Machine summary:
براساس اين پژوهش «يومالله» در عهدين به معناي «روز قيامت» و در بيشتر موارد در معناي «انتقام» بهمثابه تجلي قدرت جبهه حق آمده است؛ يعني روزهايي که خداوند از کافران و ظالمان انتقام سختي گرفته است؛ مانند روز سقوط اورشليم.
ولي در برخي از تفاسير قرآن کريم و روايات ذيل آنها، وسعت معنايي بيشتري از انتقام بهعنوان مدلول اين واژه به نسبت عهدين استفاده ميشود، ليکن بيشترين ظهور مفهومي «ايامالله» در آيات قرآن نيز در انتقام سخت از جبهه باطل است.
در زبان عبري نيز واژه «יוֹם» (yowm) معادل «يوم» ـ که به معناي روز، زمان و سال است ـ (کلین، 1987، ص 25)، به معناي بخشي از زمان، در شريعت حضرت موسي( فصل طويلي را به خود اختصاص داده است، بهگونهایکه در عهد عتيق، قريب 304/2 بار ذکر شده است.
در اين آيه خداوند به حضرت موسي( دو فرمان ميدهد: يکي خروج بنياسرائيل از ظلمت به سوي نور، که مفسران آن را به خروج از گمراهي به هدايت، و کفر به ايمان تفسير کردهاند (طبري، 1412ق، ج 13، ص 122؛ ابنکثير، 1419ق، ج 4، ص 410؛ طوسي، بيتا، ج 6، ص 274؛ فخررازي، 1420ق، ج 19، ص 64)؛ و دوم فرمان يادآوري «ايامالله» به بنياسرائيل است.
علامه تفسير فوق را براي آيه مسلّم دانسته است، اما احتمالات ديگري را ـ که به همان ديدگاه ظهور و بروز ويژه امر خداوند برميگردد ـ نيز در معناي «ايامالله» رد نکرده است.
گرچه «يومالله» در عهدين به معاني «روز انتقام» و «روز قيامت» آمده، ولي در بيشتر موارد به معناي «انتقام» تصريح نموده است؛ يعني روزهايي که خداوند از کافران و ظالمان انتقام سختي گرفته است.