Abstract:
«طومارهای بحرالمیت» که در قرن بیستم کشف شده، به بزرگترین کشف کتابمقدسی قرن بیستم معروف است. چون طومارها بیش از دوهزار سال از دسترس بشر خارج بوده است، ضرورت دارد پژوهشهای تطبیقی درخصوص این فرقه و دیگر ادیان صورت گیرد. هدف از پژوهش حاضر نیز بررسی تطبیقی یک جنبه از مباحث توحیدی میان قرآن کریم و طومارهای بحرالمیت است. گردآوری اطلاعات در این نوشتار به شیوه کتابخانهای بوده و پردازش آنها به روش توصیفی ـ تحلیلی انجام گرفته است. نتایج این پژوهش نشاندهنده اشتراک قابل توجه مضامین قرآنی و محتوای طومارها درخصوص برخی از صفات خداوند است که از جمله آنها میتوان به عدل الهی، کرسی الهی، رحمت عام الهی، حکمت الهی، رحمت عام الهی، هدایت الهی و تقدیر الهی اشاره کرد.
The ‘Dead Sea Scrolls’ discovered in the 20th century are known as the greatest biblical discovery of the 20th century. It is necessary to carry out comparative researches about this sect and other religions because the scrolls have been out of the reach of humankind for more than two thousand years. The purpose of this research is to study one aspect of monotheistic issues between the Holy Quran and the Dead Sea Scrolls comparatively. The information is collected using a library research method and the data is processed using a descriptive-analytical method in this research. The results of this research show a significant similarity between the Qur'anic subjects and the content of the scrolls regarding some of God's attributes, including God's justice, God's seat (korsi), God's general mercy, God's wisdom, God's general mercy, God's guidance and God's destiny.
Machine summary:
نتايج اين پژوهش نشاندهنده اشتراک قابل توجه مضامين قرآني و محتواي طومارها درخصوص برخي از صفات خداوند است که از جمله آنها ميتوان به عدل الهي، کرسي الهي، رحمت عام الهي، حکمت الهي، رحمت عام الهي، هدايت الهي و تقدير الهي اشاره کرد.
با توجه به اينکه دين اسلام نيز همچون دين يهود بهمثابه ديني ابراهيمي، تعاليم الهياتي متعددي را عرضه ميدارد و ميان متون مقدس اين دو دين بزرگ الهي، يعني قرآن کريم و عهد عتيق، شباهتهاي فراواني در تعاليم الهياتي وجود دارد که ميتوان ريشه آن را در يکي بودن منشأ هر دو دين (يعني وحي الهي) دانست، جاي اين پرسش باقي است که بهطورکلي، نسبت ميان تعاليم الهياتي طومارها و آيات قرآن کريم، از لحاظ همسو يا ناهمسو بودن، چگونه است؟ و شباهت ميان اين دو متن از منظر الهياتي تا چه حد است؟ حقيقت آن است که بررسي دقيق طومارها نشان ميدهد که «ميان بعضي از مضامين طومارها و آيات قرآن شباهت تأملبرانگيزي وجود دارد» (کريمپور، 1399، ص 35).
طومارها به ما تعليم ميدهند که خداوند براي بيعدالتي و ستم، نقطه پاياني در نظر گرفته است و سرانجام، حق و عدالت را تا ابد بر ستم و بيداد غلبه خواهد داد: اما خدا در اسرار ادراکش و در حکمت شکوهمندش، براي ستم پاياني مقرر داشته و در وقت سزادهي، آن را براي هميشه نابود خواهد ساخت.