Abstract:
رمان آینههای دردار اثر هوشنگ گلشیری یکی از آثار ادبیات معاصر فارسی است که عناصر فرهنگی بسیاری در خود جای دارد. این رمان در سال 2004 م به قلم سلیم عبدالأمیر حمدان با نام «مرایا الذات» به عربی ترجمه شد. هدف از این پژوهش، بررسی انتقال عناصر فرهنگی این رمان از فارسی به عربی بر پایه الگوی ولادیمیر ایویر (1987) و راهبردهای ترجمه این گونه واژهها و عبارتها و نیز بررسی میزان بسامد هر یک از راهبردها و میزان موفقیت مترجم است. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی است، برای این کار از طبقهبندی پنجگانۀ نیومارک (1988) و نیز نمونهکار هاشمی و غضنفریمقدم (1393) در تکمیل طبقهبندی آن بهره بردیم. یافتههای پژوهش بیانگر آن است که در این رمان، مؤلفه اصطلاحات با 95 مورد، پربسامدترین و مؤلفههای لعن و نفرین، دشنام و ناسزا با هیچ مورد کمبسامدترین است. نیز نتایج آماری راهکارهای ترجمه عناصر فرهنگی این رمان نشان میدهد که جایگزینی با بسامد 50 و 57% و وامگیری با 20 و % 23 بیشترین راهکار به کاررفته مترجم است و این نشان از آن دارد که حمدان از روش تلفیقی وامگیری به همراه تعریف بهره نبرده و عبارتها را برای خواننده در درون متن یا پاورقی تعریف نکرده است، ولی نکته مثبت ترجمه او کاربرد اندک ترجمه تحتاللفظی و حذف و بهکارنبردن مؤلفه افزودهسازی است.
رمان اینههای دردار اثر هوشنگ گلشیری یکی از اثار ادبیات معاصر فارسی است که عناصر فرهنگی بسیاری در خود جای دارد. این رمان در سال 2004 م به قلم سلیم عبدالامیر حمدان با نام «مرایا الذات» به عربی ترجمه شد. هدف از این پژوهش، بررسی انتقال عناصر فرهنگی این رمان از فارسی به عربی بر پایه الگوی ولادیمیر ایویر (1987) و راهبردهای ترجمه این گونه واژهها و عبارتها و نیز بررسی میزان بسامد هر یک از راهبردها و میزان موفقیت مترجم است. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی است، برای این کار از طبقهبندی پنجگانه نیومارک (1988) و نیز نمونهکار هاشمی و غضنفریمقدم (1393) در تکمیل طبقهبندی ان بهره بردیم. یافتههای پژوهش بیانگر ان است که در این رمان، مولفه اصطلاحات با 95 مورد، پربسامدترین و مولفههای لعن و نفرین، دشنام و ناسزا با هیچ مورد کمبسامدترین است. نیز نتایج اماری راهکارهای ترجمه عناصر فرهنگی این رمان نشان میدهد که جایگزینی با بسامد 50 و 57% و وامگیری با 20 و % 23 بیشترین راهکار به کاررفته مترجم است و این نشان از ان دارد که حمدان از روش تلفیقی وامگیری به همراه تعریف بهره نبرده و عبارتها را برای خواننده در درون متن یا پاورقی تعریف نکرده است، ولی نکته مثبت ترجمه او کاربرد اندک ترجمه تحتاللفظی و حذف و بهکارنبردن مولفه افزودهسازی است.