سیاه و سپید (درباره میشائیل کلهاس و سه داستان دیگر نوشته هاینریش فون کلایست) Introduction and review

"بالاخره به خودم اجازه دادم که بدون به پایان رساندن‌ داستان اول،بقیهء داستان‌ها را بخوانم و این خرق عادت مرا با شگفتی اثر روبه‌رو کرد. فرانتس کافکا به فلیسه بائر فرض کردم آن بخش کوچک که اجازه داده بود کافکا بتواند دو روز از کتاب فاصله بگیرد،همان داستان اول باشد و دلیل این موضوع را طولانی بودن و تسلسل وقایعی‌ که در این داستان با حوصله و جزئیات بیان می‌شود،قرار دادم و این ناتوانی برای کشف زیبایی‌های پرشمار داستان‌ موردنظر را بر خود بخشیدم. قبل از هر اظهارنظری باید از ترجمهء دشوار این اثر یاد کرد که حین مطالعه بر خواننده معلوم می‌شود:نثری‌ فاخر،طناز در قالب جملات طولانی پرشاخ و برگ که اگر در خوانش فارسی آن با لذت همراه است،تنها به دلیل‌ برگردان بی‌نقص و وسواس‌گونهء مترجم است که در هر کلمه از هر جمله به چشم می‌آید. این امکانی بود که مدت‌های مدیدی از آن دور مانده بودم و برای همین‌ شوق شروع داستان و این ملازمت با ادبیات فاخر،اما تا این حد خوانددنی و جذاب مرا با خود کشید. در مرحلهء بعد لذت خواندن،ناشی از نقل داستان‌هایی‌ست که به اندازهء یک تراژدی بزرگ پرماجرا و پرکشش،اما موجز و فشرده‌ بودند و این همان جایی از کتاب است که در یک نشست‌ خوانده می‌شود. پایان این داستان از همهء آن دیگر داستان‌ها پرکشش‌تر و با افسانه آمیخته‌تر بود و انجامش نه خوش و نه ناخوش،توازنی دم به دم داشت که در یاد می‌ماند."