Abstract:
پذیرش ایشان به عنوان اولیالامر و محور وحدت جهان اسلام راه کار عملی دیگر در ایجاد وحدت میان مسلمین است.نوشتار حاضر درصدد معرفی راه کارهای عملی جهت ایجاد اتحاد پایدار میان فرقه های اسلامی با توجه به وجود داشتن آنها و بدون لحاظ نمودن صحیح یا ناصحیح بودن نظرات آنان است. به طور کلی وحدت را میتوان به سه دسته تام و کل مصلحتی و منطقی پایدار تقسیم نمود و اختلاف نیز میتواند معقول یا غیرمعقول باشد.اختلاف معقول که منطبق بر موازین پذیرفته شده عقلی است مورد پذیرش عقلای عالم و همچنین قرآن است و اختلاف نامعقول بر اساس هوی و هوس و معمولا در اثر نادیده گرفتن خدا و فرامین او ایجاد میگردد. وحدت منطقی پایدار نمیتواند با اختلاف معقول همراه نباشد.برای ایجاد چنین وحدتی باید کلیات دین اسلام بدون در نظر گرفتن عقاید شخصی در اجزای دین که مربوط به تعقل و اجتهاد است مورد توجه باشد. نقش اصلی در ایجاد وحدت منطقی پایدار برعهده علما است و شایسته است آنان با رعایت اصول زیر در ایجاد چنین وحدتی تلاش نمایند: 1-رعایت تقوا به عنوان شرط اصلی وحدت در جهت حفظ مصالح کلی دین اسلام به دور از لحاظ نمودن آن چه که به مصالح دین خدشه وارد میسازد.همچنین الگو قرار دادن چگونگی برخورد علی علیهالسلام با اختلافات صدر اسلام در جهت حفظ وحدت و اساس اسلام. 2-قرار دادن قرآن و سنت رسول خدا به عنوان محور اصلی وحدت و اعلام برادری با هرکسی که خدا و رسول صلی الله علیه و آله و قرآن و معاد را میپذیرد. 3-ایجاد شورای عالی فقهای جهان اسلام و معرفی آن به مسلمانان دنیا به عنوان مأخذ فتاوای دینی اسلام جهت جلوگیری از ایجاد تفرقه توسط ساده لوحانی که به نام دین موجبات تفرقه بین صفوف مسلمین را فراهم میسازند. 4-گفتوگو و یافتن راهکاری در بین علمای جهان اسلام جهت پذیرش مرجعیت علمی علی علیهالسلام به عنوان افضل صحابه رسولخدا صلی الله علیه و آله. 5-با توجه به ویژگیهای اولیالامر از دیدگاه اهل سنت و جمع بودن آن ویژگیها در مقام معظم رهبری،
Machine summary:
"بهطور طبیعی وجود اختلافات بعد از رسول خدا صلی الله و علیه و آله و ایجاد دیدگاههای مختلف بین صحابه به هردلیل و ایجاد مذاهب گوناگون در قرنهای بعدی باعث تفرق در دیدگاهها و زمینهساز ایجاد تفرقه بین فرقههای اسلامی شده که پدیدهای نامیمون و ابزاری است برای استکبار جهانی در جهت ایجاد تفرقه بین مسلمانان عالم،نوشتار حاضر بدون بررسی چگونگی ایجاد مذاهب درصدد بررسی راهکارهایی است که بتواند در تقویت اتحاد بین مذاهب اسلامی مؤثر واقع شود.
آیا شایسته نیست که جهت حفظ وحدت مسلمین و حفظ کیان اسلام به او اقتدا کنیم؟آیا برخورد علی علیه السلام با خلفا ظاهری نعوذ بالله منافقانه بوده و یا اینکه وی واقعا و از روی خیرخواهی با آنان رفتار نموده است؟آیا شایسته نیست که علمای اهل تسنن و تشیع و شیعیان و اهل سنت براساس اسلام،قرآن و رسالت رسول خدا صلی الله علیه و آله واقعا خیرخواهانه هم باشند و اختلاف عقاید در جزئیات وسیلهای برای کدورت بین آنها نگردد؟ آنچه توجه به آن لازم است این است که علی علیه السلام همواره از بیان حق خود دست برنمیداشت ولی در جهت وحدت و جلوگیری از تفرقه،خیرخواهانه رفتار مینمود و این الگویی است برای تشیع و تسنن تا از اختلاف و جدایی بپرهیزند و همواره یکدیگر را برادر هم دانسته دوستدار هم باشند.
خصوصیاتی را که اهل سنت برای اولیالامر قائلاند در مقام معظم رهبری جمع است،زیرا ایشان امیر کشور،عالم و فقیه،و عادل بوده و فرامین وی هرگز نمیتواند مخالف و مغایر قرآن و سنت رسول خدا صلی الله علیه و آله باشد؛ازاینرو پذیرش اطاعت از ایشان به عنوان اولیالامر میتواند محور وحدت جهان اسلام باشد."