Abstract:
بر پایه برنامهریزیهای صورت گرفته در شرکتهای سیمانی و برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی جمهوری اسلامی ایران افزایش چشمگیر تولید سیمان در پنج سال آینده در دستور کار قرار گرفته است.این مسئله در بعد سرمایهگذاری و شناخت زمینههای مصرف و صادرات سیمان تبدیل به چالشی اساسی شده و ابهاماتی را در این زمینه پیش روی تولیدکنندگان و سرمایهگذاران قرار داده است که از آن جمله میتوان به مواردی مانند بررسی جایگاه صنعت سیمان در اقتصاد ملی، امکانات تولید، عرضه و توزیع، بهینهسازی فرهنگ مصرف سیمان، سرمایهگذاری در صنعت سیمان و لزوم توجه به سیاستگذاریهای ارشادی و راهبردی اشاره نمود.این تحقیق با استفاده از برآورد توابع تقاضای سیمان به بررسی روند مصرف سیمان تا سال 1390 و متغیرهای تأثیرگذار بر این روند پرداخته است.بررسیهای انجام گرفته نشان میدهد که در صورت ادامه روند کنونی مصرف و استفاده از مدلهای ساده سری زمانی عملا میزان سیمان تولید شده بسیار بیشتر از نیازهای جامعه ایران خواهد بود.همچنین با لحاظ نمودن رشد برنامهریزی شده متغیرهای اثرگذار در برنامه چهارم و روند رشد، دیگر متغیرهای تأثیرگذار براساس روندهای سی ساله، میزان مصرف سیمان در سال 1390 در حدود 45 تا 50 میلیون تن خواهد بود و این مسئله لزوم سیاستهای بهبود فرهنگ مصرف سیمان در کشور، توسعه امکانات صادراتی برای کشورهای منطقه، تعیین اهداف در دستیابی به نرخ رشد اقتصادی لحاظ شده در برنامه چهارم و نظارت دولت در ساخت و ساز و عزم و اراده در استفاده بهینه از سیمان و محصولات سیمانی را گوشزد میکند.
Machine summary:
"همچنین با لحاظ نمودن رشد برنامهریزی شده متغیرهای اثرگذار در برنامه چهارم و روند رشد، دیگر متغیرهای تأثیرگذار براساس روندهای سی ساله، میزان مصرف سیمان در سال 1390 در حدود 45 تا 50 میلیون تن خواهد بود و این مسئله لزوم سیاستهای بهبود فرهنگ مصرف سیمان در کشور، توسعه امکانات صادراتی برای کشورهای منطقه، تعیین اهداف در دستیابی به نرخ رشد اقتصادی لحاظ شده در برنامه چهارم و نظارت دولت در ساخت و ساز و عزم و اراده در استفاده بهینه از سیمان و محصولات سیمانی را گوشزد میکند.
در عین حال مواردی مانند توجه به فرهنگ تقاضا و سیاستهای در نظر گرفته شده در برنامه چهارم در زمینه توسعه استفاده از سیمان در ساخت و سازها از جمله نکاتی است که لزوم سیاستگذاری در بخش تقاضا را گوشزد میکند، به عبارت دیگر در صورتی که شرکتهای تولید کننده سیمان به دنبال افزایش صد درصدی محصولات خود باشند، نمیتوان انتظار (به تصویر صفحه مراجعه شود)داشت که در برآورد توابع تقاضا که بر مبنای روشهای سری زمانی از روند مصرف در سی سال گذشته است، یکباره طی پنج سال روند مصرف در برآورد پیشبینیها دگرگون گردد.
بررسیها حاکی از آن است که با در نظر گرفتن رشد برنامهریزی شده متغیرهای اثرگذار در برنامه چهارم و روند رشد دیگر متغیرهای تأثیرگذار براساس روندهای سی ساله، میزان مصرف سیمان در سال 1390 در حدود 45 تا 50 میلیون تن خواهد بود و این مسئله لزوم سیاستهای بهبود فرهنگ مصرف سیمان در کشور، توسعه امکانات صادراتی برای کشورهای منطقه، تعیین اهداف برای دستیابی به نرخ رشد اقتصادی لحاظ شده در برنامه چهارم و نظارت دولت در ساخت و ساز و همچنین عزم و اراده در استفاده بهینه از سیمان و محصولات سیمانی را گوشزد میکند."