Abstract:
تحویل گرایی، مدعی است که یک شییء یا امر پیچیده چیزی بیش از اجزاء آن نبوده و
لذا میتوان آن را کلا در قالب برخی اجزاء سادهتر این ترکیب دریافت.آموزه روشی
فردگرایی روش شناختی مهمترین وجه تحویل گرایی روشی در علوم اجتماعی است که صورت
دیگر آن در این عرصه تحویل کنشهای نیتمند به عکس العمل صرف به محرکها یا تحویل
فرایندهای روان شناختی به فرایندهای تن کارشناختی توسط رفتارگرایان است.در این
راستا برخی اثباتگرایان منطقی اظهار میکنند که قوانین هر علم و از جمله جامعه
شناسی بایستی در نهایت به قوانین فیزیک(فیزیکالیسم)تحویل شود.از سوی دیگر آموزه
روشی تحویلگرایی با ظهورگرایی تخالف دارد؛زیرا آموزهی ظهورگرایی معتقد است
هیأتهای پیچیده از شرایط ظهوری برخوردارند که این شرایط به خواص تکوینی اجزاء ترکیب
کننده و سازندهی آنها قابل تحویل نیست.
Machine summary:
"در ادامه لاکوتاش در نقد تصور علیت و به اتکای سه اعتقاد عمده تاریخی راجع به این تصور شامل غایتگرایی(تساوی کامل علت و معلول و ضرورت وجود واجب الوجود)، مکانیک گرایی(امکان تحویل جمیع علت و معلولها به حرکات جسمانی زمانی-مکانی و برابری آنها حسب مقدار نیرو در قالب معادلات ریاضی)و تطورگرایی(سادگی و موجبیت علت نسبت به معلول)به عدم امکان تحویل علوم به علمی بنیادین قائل شد و در نهایت نیز کوهن در نقد تصور ذهن، ضمن دسته بندی این تصورات در انواع ذهنگرا (موضوعیت پژوهش ذهن در جهان حرکات جسمانی و در نتیجه امکان تحویل روانشناسی به تن کارشناسی)و ضد ذهنگرا(موضوعیت مضبوط و قابل پیشبینی ذهن)، بواسطه تلاشهای اندیشمندان ما بعد بار کلی در جهت رد نظریه تمایز جوهری ذهن و ماده فیزیکی و توطن ذهن در مغز مادی؛تمدن رامبین واقعیت متمایز ذهن دانست.
از این نگره هر چند روششناسی کلگرا بر تبیین صور ساختی پدیدههای اجتماعی از حیث تحلیل شرایط فاعلیت عاملان کنش پای میفشرد و روششناسی فردگرا نیز تحویل ساختها و هویات و معانی اجتماعی به احکام فردی(تحویل جامعهشناسی به روانشناسی)را پیشه میسازد؛لیکن روششناسی نسبیتی بیانگر توصیف تفصیلی مجموعه ارزشهای ذاتا متمایز فرهنگی؛ولی جوهرا حاکم بر کنش افراد و گروهها بوده و روششناسی ترکیبی هم بواسطه دلایلی چون نظام غیر قیاسی و نا منسجم نظریات اجتماعی و ابطال ناپذیری پیشبینیهای اجتماعی؛به تحلیل پدیده اجتماعی در سطوح تبیین علی قوانین عینی و تفسیر دلی قواعد اعتباری از نگرهی تقویم تقعیدی کنش و رویش و پویشهای اجتماعی نظر دارد."