Abstract:
در این پژوهش اثر سازماندهی اطلاعات در بهبود حافظه بیماران اسکیزوفرن مورد
بررسی قرار گرفته است.شواهد پژوهشی و نظریههای روانشناختی اذعان دارند که
اسکیزوفرنیکها در مقایسه با افراد بهنجار از حافظه ضعیفتری برخوردار هستند، از
طرفی عقیده بر این است که سازماندهی اطلاعات موجب بهبود حافظه یادآوری در افراد
میگردد.در پژوهش حاضر، ضمن مقایسه عملکرد بیماران اسکیزوفرنیک با افراد بهنجار،
نقش سازماندهی اطلاعات در بهبود حافظه بیماران اسکیزوفرنیک و نیز گروه کنترل بهنجار
مورد بررسی قرار گرفته است.بدین منظور دو گروه بیست نفری از بیماران و افراد بهنجار
انتخاب و سپس هر کدام به طور تصادفی به دو گروه ده نفری تقسیم شدند و آزمونهای لازم
صورت گرفت.نتایج، هماهنگ با پیشبینیها بود و فرضیههای مورد تحقیق، تایید
شدند.تلویحات عملی و نظری در قسمت بحث مورد بررسی قرار گرفته است.
Machine summary:
"در تحقیقی دیگر مکلین 26 (1983)تاثیر رمزگذاری بر نقص حافظه بیماران اسکیزوفرنیک واکنشی و فرایندی را مورد بررسی قرار داد، نتایج تحقیق او نشان داد که یادآوری زمانی بهتر صورت میگیرد که محرکهای حافظهیی به شکل معنیدار در طبقات خاصی ارائه شده باشد که این نشان میدهد سازماندهی معنادار اطلاعات عملکرد حافظه بیماران را بهبود میبخشد.
در کل با توجه به شواهد ذکر شده و یافتهها، چهار فرضیه زیر تدوین و مورد بررسی قرار گرفتند: 1)عملکرد افراد بهنجار در آزمون حافظه صرفنظر از عامل نوع اطلاعات بهتر از عملکرد بیماران اسکیزوفرنیک است.
بحث همان طوری که در بخش ادبیات تحقیق ملاحظه شد، هر سه نظام اندوزشی حافظه(حسی، کوتاه مدت، و بلند مدت)در افراد اسکیزوفرنیک دچار اختلال میگردد و از آنجا که حافظه و فرایندهای مربوط به آن هسته اصلی نظریههای پردازش اطلاعات را تشکیل میدهند، روانشناسان امیدوار هستند که بتوانند بر اساس این یافتهها در نهایت الگویی از کیفیت پردازش اطلاعات در بیماران اسکیزوفرنیک ارائه دهند و چنانچه چنین الگویی از این اختلال فراهم گشت و نقایص اصلی در فرایندهای مربوط به پردازش اطلاعات مشخص شد آنگاه میتوان راهبردهای درمانی اصلاح کننده در چهارچوب مفاهیم پردازش اطلاعاتی برای این اختلال پیشنهاد و توسعه داد.
همان طوری که در بخش نتایج ملاحظه میشود، صرفنظر از عامل آزمودنیها، عملکرد گروهها در تکلیف مربوط به اطلاعات سازماندار به طور معنیدار بهتر و بیشتر از اطلاعات بدون سازمان میباشد که این نشان میدهد متغیر سازماندهی اطلاعات در بهبود حافظه بلند مدت نقش اساسی دارد."