Abstract:
سلول های ماهواره ای، سلول های بنیادی ویژه ای هستند که در بیشتر بافت های بدن وجود دارند و به عنوان سلول های ذخیره عمل می کنند. این سلول ها در پاسخ به آسیب های مکانیکی و شیمیایی تکثیر شده و موجب رشد، جایگزینی و ترمیم در بافت می شوند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته فعالیت ورزشی منتخب و مکمل استروژن بر سلول های ماهواره ای در رت های تخمدان برداری شده از نژاد اسپراگوداولی بود. این تحقیق از نوع آزمایشی است و آزمودنی های آن 35 سر رت از نژاد اسپراگوداولی با وزن 20 ±200 گرم بود. در ابتدا آزمودنی ها تحت عمل تخمدان برداری قرار گرفتند و پس از یک ماه بهبودی کامل به طور تصادفی به چهار گروه کنترل،فعالیت ورزشی،مکمل استروژن، فعالیت ورزشی به همراه مکمل استروژن تقسیم شدند. دو گروهی که فعالیت ورزشی را به تنهایی یا همراه با مکمل استروژن انجام می دادند، یک فعالیت ورزشی منتخب را سه روز در هفته به مدت 8 هفته و با شدت حدود 80-70 درصد Vo2max اجرا کردند. در این مدت گروه مکمل استروژن و فعالیت ورزشی به همراه مکمل استروژن در ابتدای هر هفته 6/0 میلی لیتر استروژن را به صورت تزریق زیر جلدی دریافت می کردند. در انتهای هفتة هشتم پس از کشتن رت ها به روش اخلاقی و خارج ساختن عضلة نعلی، رنگ آمیزی آن با CD56 انجام گرفت و با استفاده از میکروسکوپ نوری تعداد سلول های ماهواره ای شمارش شد. از تحلیل واریانس یک طرفه برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. نتایج نشان داد در گروه فعالیت ورزشی ، تعداد سلول های ماهواره ای 5/1 برابر افزایش یافت. درحالی که در گروه هایی که فعالیت ورزشی را به همراه مکمل استروژن یا مکمل استروژن را به تنهایی دریافت می کردند، به ترتیب کاهش 68 و9/73 درصدی مشاهده شد. همچنین نتایج حاکی از آن است که تغییرات مشاهده شده در تعداد سلول های ماهواره ای فقط در گروه فعالیت ورزشی از لحاظ آماری معنادار بود. تمرینات استقامتی می تواند تکثیرسلول های ماهواره ای عضلة نعلی رت ها را افزایش دهد. این فعالیت ها بر عملکرد ژنتیکی فیبرهای عضلانی،تغییر ساختار آنها و سوخت و ساز و تقویت آزادسازی فاکتورهای رشد تأثیر می گذارند که از طریق سیستم پاراکرین عمل می کند و موجب فعالیت سلول های ماهواره ای می شود. فعالیت سلول ها نیز پیش نیازی برای افزایش عملکرد و حجم عضله محسوب می شود.
Machine summary:
"در ﺗﺤﻘﻴﻖ ﭘﺘﻼی ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﻫﺶ وزن )ﻧﺎﺷﻲ از ﺗﺠﻮﻳﺰ ﻣﻜﻤﻞ ﺧﻮراﻛﻲ ال-ﻛﺎرﻧﻴﺘﻴﻦ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻫﻮازی و ﻣﺼﺮف رژﻳﻢ ﻏﺬاﻳﻲ ﻛﻢ ﻛﺎﻟﺮی( ﺑﺎ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻌﻨﺎدار ﻟﻴﭙﻴﺪﻫﺎ و ﻟﻴﭙﻮﭘﺮوﺗﺌﻴﻦ ﻫﺎی ﺳﺮم ارﺗﺒﺎط دارد، ﺑﻪ ﻃﻮری ﻛﻪ ﻛﺎﻫﺶ در )1- Carnitine Acylcarnitine Translocase (CACT 2- Wutzke 3- Patalay ﻧﺸﺮﻳﺔ ﻋﻠﻮم زﻳﺴﺘﻲ ورزﺷﻲ، ﺷﻤﺎرة 6، ﭘﺎﻳﻴﺰ 9831 25 ﺗﺮی ﮔﻠﻴﺴﻴﺮﻳﺪ، ﻛﻠﺴﺘﺮول ﺗﺎم و LDL‐Cﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﺑﻴﺎن ژﻧﻲ ﻟﻴﭙﻮﭘﺮوﺗﺌﻴﻦ ﻟﻴﭙﺎز ) (LPLو ﮔﻴﺮﻧﺪة ﻟﻴﭙﻮﭘﺮوﺗﺌﻴﻦ ﺑﺎ ﭼﮕﺎﻟﻲ ﻛﻢ1 ) (LDL‐Rﻧﺴﺒﺖ داده ﺷﻮد )52(.
در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ، در ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ داﻣﻨﺔ ﺗﺠﻮﻳﺰ ﺣﺪاﻗﻞ و ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻛﺎرﻧﻴﺘﻴﻦ در اﻧﺴﺎن 05 ﺗﺎ 003 ﻣﻴﻠﻲ ﮔﺮم ﺑﻪ ازای ﻫﺮ ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم وزن ﺑﺪن و ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ 2 ﮔﺮم ﻋﻨﻮان ﺷﺪه اﺳﺖ )31(، درﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ در ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺣﺎﺿﺮ و در ﮔﺮوه ﻣﻜﻤﻞ ﻣﻘﺪار ﺗﺠﻮﻳﺰ ال-ﻛﺎرﻧﻴﺘﻴﻦ ده ﻣﻴﻠﻲ ﮔﺮم ﺑﻪ ازای ﻫﺮ ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم وزن ﺑﺪن آزﻣﻮدﻧﻲ و ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ mg 638 )ﻛﻤﺘﺮ از 1 ﮔﺮم( ﺑﻮده اﺳﺖ، زﻳﺮا ﺗﺠﻮﻳﺰ ﻣﻜﻤﻞ ﺑﻪ ﻣﻘﺪار ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﺑﻪ ﻣﺪت ﺷﺶ ﻫﻔﺘﻪ اﺣﺘﻤﺎل اﻳﺠﺎد ﻋﻮارﺿﻲ ﻫﻤﭽﻮن ﺗﻬﻮع، اﺳﻬﺎل و اﺳﺘﻔﺮاغ )82( را در آزﻣﻮدﻧﻲ ﻫﺎی ﺑﺎ ﺳﻦ ﺑﺎﻻ )64 ﺳﺎل( اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲ داد و ﻣﻮﺟﺐ اﻧﺼﺮاف 1- LDL-receptor 2- Brandsch et al 3- Muller ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺷﺶ ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻫﻮازی و ﻣﻜﻤﻞ ال – ﻛﺎرﻧﻴﺘﻴﻦ ﺑﺮ درﺻﺪ ﭼﺮﺑﻲ ﺑﺪن و ﻧﻴﻤﺮخ ﻟﻴﭙﻴﺪ ﺳﺮم ﻣﺮدان ﻓﻌﺎل 35 آزﻣﻮدﻧﻲﻫﺎ از اداﻣﺔ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣﻲ ﺷﺪ."