Abstract:
ﭼﻜﻴﺪهﻫﺪف از ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮرﺳﻲ ﭘﺎﺳﺦ ﻓﺎﻛﺘﻮر رﺷﺪی آﻧﺪوﺗﻠﻴﺎل ﻋﺮوﻗﻲ ) (VEGFﺑﻪ ﻳﻚ وﻫﻠﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ زﻳﺮﺑﻴﺸﻴﻨﺔ واﻣﺎﻧﺪهﺳﺎز وراﺑﻄﺔ آن ﺑﺎ VO2maxدر وﻫﻠﻪﻫﺎی زﻣﺎﻧﻲ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻮد. ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر، 21 ﻣﺮد ﻓﻌﺎل )ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ 42 ﺳﺎل( ﺑﻪ ﺻﻮرت داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪاﻧﺘﺨﺎب و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ زﻳﺮﺑﻴﺸﻴﻨﺔ واﻣﺎﻧﺪهﺳﺎز را اﻧﺠﺎم دادﻧﺪ. ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎی ﺧﻮﻧﻲ ﻗﺒﻞ، ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ و دو ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ از اﺟﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ. از آزﻣﻮنﺗﺤﻠﻴﻞ وارﻳﺎﻧﺲ و ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﭘﻴﺮﺳﻮن ﺑﺮای آﻧﺎﻟﻴﺰ دادهﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻌﻨﻲدار VEGFﺳﺮﻣﻲ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ)1000/0= (pو دو ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ از اﺟﺮا )1000/0= (pﺷﺪ. از ﻃﺮﻓﻲ، ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﻣﻌﻨﻲداری ﺑﻴﻦ VO2maxو VEGFﻗﺒﻞ از اﺟﺮاوﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ )253/0= ،(pوﻟﻲ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ )600/0= (pو دو ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ از اﺟﺮا )620/0= (pﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﻣﻌﻨﻲداری ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ.ﺑﺮاﺳﺎس ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ، اﻧﺠﺎم ﻳﻚ وﻫﻠﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ زﻳﺮﺑﻴﺸﻴﻨﺔ واﻣﺎﻧﺪهﺳﺎز ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺤﺮﻛﻲ ﺑﺮای اﻓﺰاﻳﺶ ﻓﺎﻛﺘﻮر آﻧﮋﻳﻮژﻧﻴﻜﻲ VEGFﺑﺎﺷﺪ و ﻫﺮﭼﻪ آزﻣﻮدﻧﻲ ﺗﻮان ﻫﻮازی ﺑﻴﺸﺘﺮی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، اﺣﺘﻤﺎﻻ آﻧﮋﻳﻮژﻧﺰ ﺑﻴﺸﺘﺮی را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ.
Machine summary:
"ﭘﺮوﺗﻜﻞ ورزﺷﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﻮد ﻛﻪ آزﻣﻮدﻧﻲﻫﺎ 02 دﻗﻴﻘﺔ اول را ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ،60 rpmﺑﺎ 05 درﺻﺪ 1 - Monark 2 - Metalyzer 3B cortex 3 - Workload ﻧﺸﺮﻳﺔ ﻋﻠﻮم زﻳﺴﺘﻲ ورزﺷﻲ، ﺷﻤﺎرة 7، زﻣﺴﺘﺎن9831 46 VO ﻧﺘﺎﻳﺞ و ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺗﺤﻘﻴﻖ ﭘﺎﺳﺦ VEGFﺳﺮﻣﻲ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ زﻳﺮﺑﻴﺸﻴﻨﺔ واﻣﺎﻧﺪهﺳﺎز در ﺟﺪول 1 ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ را در ﻧﻈﺮ داﺷﺖ ﻛﻪ در ﺣﻴﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ورزﺷﻲ ﭘﻼﻛﺖﻫﺎ و ﺳﻠﻮلﻫﺎی Tو ﻣﻨﻮﺳﺎﻳﺖﻫﺎ ﻓﻌﺎل ﺷﺪه )41، 22( و ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺰاﻳﺶ VEGFﺳﺮﻣﻲ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ، وﻟﻲ در ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪدﻟﻴﻞ ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎی ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻣﻘﺪار از اﻳﻦ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﻧﺎﺷﻲ از اﻓﺰاﻳﺶ آزاد ﺷﺪن VEGFﺗﻮﺳﻂ ﭘﻼﻛﺖﻫﺎ و ﺳﻠﻮلﻫﺎی Tو ﻣﻨﻮﺳﺎﻳﺖﻫﺎ 1 - Ahmetov et al 2 - Prior et al ﭘﺎﺳﺦ ﻓﺎﻛﺘﻮر رﺷﺪی آﻧﺪوﺗﻠﻴﺎل ﻋﺮوﻗﻲ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ زﻳﺮﺑﻴﺸﻴﻨﺔ واﻣﺎﻧﺪه ﺳﺎز و راﺑﻄﺔ آن ﺑﺎ ...
ﺑﻪﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ اﻓﺰاﻳﺸﻲ ﻛﻪ در ﺳﻄﻮح VEGFﺳﺮﻣﻲ ﻧﺎﺷﻲ از ﻳﻚ وﻫﻠﺔ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ورزﺷﻲ ﺻﻮرت ﻣﻲﮔﻴﺮد، از ﻃﺮﻳﻖ اﻓﺰاﻳﺶ ﻧﺸﺖ ﭘﺬﻳﺮی ﻋﺮوﻗﻲ، اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ اﺗﺴﺎع و ﻇﺮﻓﻴﺖ ﭘﺬﻳﺮش ﻣﻮﻳﺮگﻫﺎ و ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از ﺗﺠﻤﻊ ﭘﻼﻛﺖﻫﺎ و ﺷﻜﻞﮔﻴﺮی ﻟﺨﺘﻪ و اﻧﺴﺪاد ﻋﺮوﻗﻲ ﺑﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﺟﺮﻳﺎن ﺧﻮن و اﻧﺘﻘﺎل اﻛﺴﻴﮋن ﺑﻪ ﺑﺎﻓﺖ ﻫﺪف ﻣﻲﺷﻮد و در درازﻣﺪت ﺑﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻮﻳﺮﮔﻲ ﺷﺪن ﺑﺎﻓﺘﻲ ﻣﻲ اﻧﺠﺎﻣﺪ.
ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮی در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪ ﻛﻪ ﻳﻚ ﺟﻠﺴﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ورزﺷﻲ زﻳﺮﺑﻴﺸﻨﺔ واﻣﺎﻧﺪهﺳﺎز ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﻄﻮح VEGFﺳﺮﻣﻲ ﻣﻲﺷﻮد و ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﻣﻌﻨﻲداری ﺑﻴﻦ VEGFﺳﺮﻣﻲ و VO2maxوﺟﻮد دارد."