Abstract:
امروزه، کیفیت و اثربخشی آموزش اهمیت زیادی دارد و موسسات و دانشگاههای ارائه کننده آموزش به طور مداوم به ارزیابی کیفیت و عوامل دخیل در آن می پردازند. هدف این پژوهش ارزیابی کیفیت یادگیری الکترونیکی در دانشگاههای ایران بر اساس جهتگیریهای برنامه درسی و تجربه مدرسان بود. این پژوهش از نوع علی- مقایسه ای و جامعه آماری شامل اعضای هیئت علمی و دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاههای فردوسی مشهد، صنعتی امیر کبیر، علم و صنعت ایران، خواجه نصیرالدین طوسی و علوم و حدیث شهر ری و مهر البرز بود. نمونه مورد بررسی به شیوه طبقه ای تصادفی تعداد 714 دانشجو و 63 استاد انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه جهتگیریهای برنامه درسی و پرسشنامه ارزیابی کیفیت یادگیری الکترونیکی جمع آوری شد. پایایی ابزار با استفاده از الفای کرانباخ(96/0) و روایی آن با استفاده از روایی صوری و سازه صورت گرفت. داده ها با استفاده از آزمونهای تحلیل واریانس چند متغیره، آزمون لوین و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند. نتایج نشان داد دانشجویان شرکت کننده در دوره های مجازی، کیفیت یادگیری الکترونیکی را در سطح متوسط و بالاتر از متوسط ارزیابی کردند. کیفیت ارائه یادگیری الکترونیکی استادان بر حسب جهتگیریهای برنامه درسی آنان متفاوت بود. بین تجربه ارائه یادگیری الکترونیکی و کیفیت ارائه یادگیری الکترونیکی در مولفه های توجه به تفاوتهای فردی، تسهیل همکاری بین دانشجویان، ارائه بازخورد و ارزشیابی رابطه معناداری مشاهده شد. همچنین، دانشجویان زن کیفیت یادگیری الکترونیکی را در مقایسه با دانشجویان مرد در سطح بالاتری ارزشگذاری کردند.
Machine summary:
"بحث و نتیجهگیری نتایج به دست آمده از دادههای توصیفی نشان داد که مؤلفههای مربوط به کیفیت یادگیری الکترونیکی توسط دانشجویان در سطح متوسط و بالاتر از متوسط ارزشگذاری شدند که این یافته با یافتههای رحمانی )5002,inamhaR( ،قائدی )6002,ideahG( ،سراجی )8002,ijareS( و مرتضوی اقدم )8002,madhgA ivazatroM( که نشان دادند یادگیری الکترونیکی از کیفیت لازم برخوردار نیست،همسویی دارد،ولی با یافته بدریان )8002,nayirdaB( که درباره برنامه درسی یادگیری الکترونیکی دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی بر اساس الگوی رودریک سیمز بررسی کرد و نشان داد برنامه درسی الکترونیکی رشته مهندسی کامپیوتر از دیدگاه استادان و دانشجویان از مطلوبیت لازم برخوردار است و یافتههای مؤمنی راد )9002,darinemoM( که کیفیت رشته فناوری اطلاعات دوره یادگیری الکترونیکی را برحسب گویههای تعامل،طراحی آموزشی،بازخورد،دسترس پذیری،سیستم مدیریت یادگیری و چندرسانهای بررسی و گزارش کرد که دوره یادگیری الکترونیکی رشته فناوری اطلاعات دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی کیفیت مطلوبی دارد،یافتههای سیمز )2002,semiS( که پژوهشی نشان داد دانشجویان نمره بالایی به تعامل خود با استادان دادند، یافتههای کناپر و کروپلی )0002,yelporC&reppanK( که بیان میدارند در یک تدریس خوب میان دانشجو و استادم باید تعامل برقرار باشد و همکاری میانم دانشجویان تشویق شود،یادگیری فعال صورت پذیرد،بازخورد فوری ارائه شود،بر زمان ادای تکلیف،شیوههای مختلف یاددهی و یادگیری تأکید شود و نیز ون دی گریفت )7002,ftirG ed naV( و بانگرت )8002,4002,tregnaB( که درباره مؤلفههای تدریس مجازی اثربخش بررسی کردند،همسویی ندارد.
در بررسی کیفیت ارائه یادگیری الکترونیکی استادان برحسب جهتگیریهای برنامه درسی آنان تفاوت معناداری مشاهده شد که این یافته با نتایج پژوهش مولر )1002,relleuM( که نشان داد استفاده از فناوریهای جدید در افزایش خشنودی و تعاملات دانشجویان مؤثر نیست،بلکه مربی است که اثرگذار است،نه روش ارائه دوره،ون دریل و دیگران )7002,."