چکیده:
هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین تعهد سازمانی و سازمان یادگیرنده در ادارات کل ورزش و جوانان غرب ایران بود. حجم نمونه آماری 130 نفر بود که با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای و جدول مورگان انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامههای ابعاد سازمان یادگیرنده مارسیک و واتکینز و تعهد سازمانی آلن و مییر بودند. پایایی این دو پرسشنامه به ترتیب 966/0 و 883/0 برآورد و روایی آنها توسط 5 نفر از اساتید متخصص مدیریت ورزشی تایید شد. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود که به صورت میدانی اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای کلموگروف اسمیرونف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده گردید. یافتهها نشان داد بین سازمان یادگیرنده و تعهد سازمانی، همبستگی بالا و معناداری وجود دارد (499/0r=) و (001/0P=). از بین ابعاد تعهد سازمانی، تنها ارتباط سازمان یادگیرنده با تعهد مستمر معنادار نبود (156/0r=) و (084/0P=). بر اساس آنالیز واریانس و تحلیل رگرسیون، بالاترین ضریب اصلاح شده در مدل چهارم بین یادگیری تیمی و تعهد سازمانی (383/0=β) و کمترین ضریب اثر در مدل پنجم بین گفتگو و تبادل نظر و تعهد سازمانی (247/0- =β) به دست آمد. با توجه به ضریب تعیین محاسبه شده، مدل هفتم (هفت بعد سازمان یادگیرنده) با 1/28 درصد و مدل اول (گفتگو و تبادل نظر) با 4/10 درصد، به تربیب بیشترین و کمترین میزان از واریانس تعهد سازمانی را تبیین کردند. در نهایت با توجه به نتایج میتوان پیشنهاداتی را به مسئولین محترم وزارت و مدیران ادارههای کل ورزش و جوانان در راستای افزایش تعهد کارمندان ارائه نمود.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به گسترش روز افزون فعالیتهای ورزشی در دختران و زنان ایرانی و عدم انجام تحقیقات کافی و مناسب در این زمینه نسبت به ورزشکاران مرد،متأسفانه اطلاعات اندکی در زمینۀ شیوع مصرف مواد نیروزا و مکملها در زنان ورزشکار و غیر ورزشکار کشور وجود دارد.
اگرچه بهطور کلی میزان شیوع مواد نیروزا در زنان نسبت به مردان کمتر گزارش شده است(13)،اما با افزایش اهمیت نتایج رقابتهای ورزشی،جنبههای مالی رقابتها و فعالیتهای ورزشی در سطح حرفهای،تبلیغات رسانهای و تمایل رو به رشد زنان برای داشتن اندامی متناسب،همگی عواملی هستند که میتوانند برای مصرف مواد نیروزا در این قشر از جامعه انگیزه ایجاد کند.
متأسفانه نتایج حاصل بیانگر این موضوع مهم است که توجه مسئولان و کمیتههای مربوطه،به پیشگیری و شناسایی دوپینگ در ورزشکاران مرد و به ویژه در ورزشکاران بدنسازی معطوف شده است،در حالی که مصرف انواع داروها در میان زنان ورزشکار در سطوح و رشتههای ورزشی مختلف نیز احتمالا بسیار شایع است.
تأکید حضور جانبازان در میادین و فعالیتهای مختلف و مخصوصا میادین ورزشی،به منظور قرار گرفتن آنان در جریان اصلی زندگی است(1)،بنابراین جانبازان همانند دیگر اقشار جامعه بایستی از همۀ امکانات آموزشی،تفریحی و ورزشی بهره جویند و اگر قصد بر این است که از انزوا و جداسازی آنان از جامعه جلوگیری به عمل آید،شاید بهره گرفتن از فعالیتهای ورزشی در زمان اوقات فراغت بتواند بهترین نقش را ایفا نماید،چرا که از طریق ورزش و ارتباطات ورزشی،فاصلۀ اجتماعی بین افراد سالم و افراد معلول(جانباز)کمتر میشود و بدین ترتیب فرصتهای لازم برای ابراز تواناییهای و ویژگیهای مثبت و مهارتهای کارا و به خصوص در ارتباط با جامعه ایجاد میشود."