چکیده:
یکی از مهمترین مسائل پیشروی دولتها، توزیع عادلانه درآمد و تلاش برای بهبود آن است. به دلیل تبعات حاصل از توزیع ناعادلانه درآمد، شناسایی زوایای مختلف آن، حائز اهمیت است. با توجه به نقش و اهمیت زیرساختها در توزیع درآمد، این پژوهش سعی دارد تا آثار انواع موجودی زیرساختهای اقتصادی (انرژی، آب، فنآوری اطلاعات و ارتباطات) و اجتماعی (بهداشت و درمان و آموزش و پرورش) را بر نابرابری درآمد در استانهای ایران طی بازه زمانی 94-1385 مورد بررسی قرار دهد. مطالعۀ تأثیر موجودی زیرساختها بر نابرابری درآمدی استانها میتواند به اصلاح سیاستهای دولت در راستای توزیع عادلانهتر درآمد و رشد همگن مناطق کمک کند. نگارندگان برای تعیین این رابطه از مدلهای پانل پویا با بکارگیری تخمینزنهای گشتاورهای تعمیمیافته سیستمی استفاده کردند. براساس یافتههای تحقیق، افزایش زیرساختهای اجتماعی و اقتصادی، موجب کاهش نابرابری درآمد در جامعه شدند. به این صورت که زیرساختهای بهداشت و درمان، فنآوری اطلاعات و ارتباطات، انرژی و آب به ترتیب بیشترین تأثیر را بر نابرابری درآمد دارند.
One of the main subjects, all governments are facing is the just distribution of income, and trying to improve it; because of the consequence of unjust distribution of income studying different aspect of it is very important. In this regard, we have studied the effects of different kinds of infrastructure; economic (energy, water, ICT), social (health, education), on the inequality of the Iranian provinces for the period of 2006-2016. We have used the Dynamic Panel Data and GMM models. The results show that enhancement of social and economic infrastructures will reduce the inequalities. According to research findings, the increase in social and economic infrastructures has reduced the income inequality in society. As infrastructure of healthcare, information and communication technology, energy and water have the most impact on income inequality, respectively. Therefore, in order to reduce inequality in deprived areas, the combination and optimal allocation of economic and social infrastructures should be considered.
خلاصه ماشینی:
با توجه به نقش و اهمیت زیرساختها در توزیع درآمد، این پژوهش سعی دارد تا آثار انواع موجودی زیرساختهای اقتصادی (انرژی، آب، فنآوری اطلاعات و ارتباطات) و اجتماعی (بهداشت و درمان و آموزش و پرورش) را بر نابرابری درآمد در استانهای ایران طی بازه زمانی 94-1385 مورد بررسی قرار دهد.
الگوی این تحقیق با الهام از مبانی نظری و ادبیات تجربی به صورت زیر تصریح میگردد: به تصویر صفحه مراجعه شودکه در این معادله، شاخص توزیع درآمد برای استانها (ضریب جینی)، بردار متغیرهای مستقل شامل لگاریتم موجودی زیرساختهای (یا سرمایه عمومی) اجتماعی شامل آموزش و پرورش و بهداشت و درمان و لگاریتم موجودی زیرساختهای اقتصادی شامل آب، انرژی، فنآوری اطلاعات و ارتباطات است.
6- برآورد مدل و تفسیر نتایج در این مقاله برای بررسی تأثیر انواع زیرساختها بر نابرابری استانها از دادههای پانل پویا و روش گشتاورهای تعمیمیافته سیستمی استفاده میشود.
نتایج مربوط به تخمین معادله (8) در مورد ارتباط بین زیرساختهای اقتصادی و اجتماعی بر نابرابری توزیع درآمد استانهای ایران برای دوره 94-1385، در جدول (2) گزارش شده است.
در این مطالعه برای بررسی رابطه بین موجودی زیرساختهای اجتماعی و اقتصادی با توزیع درآمد استانهای ایران (30 استان) برای دوره زمانی 94-1385 از رویکرد گشتاورهای تعمیمیافته سیستمی استفاده شد.
Spatial analysis of fiscal policy on income inequality in Iran geographically weighted regression approach (GWR).
The Effect of financial policies on income distribution and economic growth in the years 1978-2004.
Quarterly Journal of Economic Papers, 11, 131-109 (In Persian).
A survey of the role of fiscal policy in addressing income inequality, poverty reduction and inclusive growth.
The Impact of public expenditures in education, health, and infrastructure on economic growth and income distribution in Peru.