چکیده:
این مقاله سعی در شناسایی موانع پیاده سازی دولت الکترونیک در استان قم دارد. با توجه به مبانی نظری و بر مبنای موانع استقرار دولت الکترونیک یافته شده از مبانی نظری، پرسش نامه ای با 65 سوال طراحی شد و در بین جامعه ی آماری (مدیران، کارشناسان، متخصصان آشنا به دولت الکترونیک در 39 سازمان دولتی استان قم) توزیع شد. با تجزیه و تحلیل داده ها و با استفاده از روش اکواماکس در تحلیل عاملی، ده عامل به عنوان موانع استقرار دولت الکترونیک مشخص شد: موانع معماری ـ سازمانی، امنیتی، اجتماعی، خطر پذیری، محیطی ـ فناوری، مدیریتی ـ مهارتی، فنی، عدم آگاهی از مزایای دولت الکترونیک و عدم تخصیص بودجه، ارتباطات سازمانی و رفتاری.
خلاصه ماشینی:
ابعاد این طبقهبندی عبارتند از: 1) زیرساخت IT شامل نبود شبکهها و ارتباطات قابل اطمینان، ناکافی بودن ظرفیت یا پهنای باند شبکه، فقدان منابع استاندارد و فقدان خطمشیها و تعاریف ساختاری مشترک، وجود نظام (سیستم)های نامناسب و پیچیده، وجود نظامهای داخلی که در انسجام بخشیشان دچار محدودیت هستند، فقدان انسجام در تمامی نظامهای دولتی، یکپارچگی فناوری پایگاههای داده ای ناهمگون سردرگمکننده، فقدان دانش مربوط به همکاری با یکدیگر، پیچیدگی بالا در درک فرایندها و نظامها به منظور طراحی مجدد و انسجامبخشی آنها، نبود دسترسی و سازگاری نرم افزارها، نظامها و کاربردها و فقدان اسناد مربوط به نظامهای مشتری، 2) مسائل مربوط به حریم خصوصی و مسائل امنیتی شامل: تهدیدهایی از سوی هکرها و اشخاص متجاوز، تهدیدهایی از سوی ویروسها، کرمها و تروجانها، نبود حریم خصوصی برای دادههای شخصی، هزینهی بالای حفظ و حل مسائل امنیتی، دسترسی خارجی و داخلی غیرمجاز به نظامها و اطلاعات، فقدان دانش مربوط به خطرات مربوط به مسائل امنیتی و پیامدهای آن، نبود قوانین و خطمشیهای مربوط به مسائل حریم خصوصی و مسائل امنیتی، ناکافی بودن زیرساخت سختافزاری و نرمافزاری برای مسائل امنیتی، فقدان برنامهی امنیتی مدیریت خطر و دسترسی بیضابطه به ساختمان یا اتاقهای رایانه، 3) مهارتهای IT شامل نبود برنامههای آموزش IT در دولت، نبود کارکنانی با مهارتهای منسجم، ایجاد وب سایتهایی توسط کارکنان غیرماهر، مدیر پروژه فاقد صلاحیت، عدم در نظر گرفتن حقوق و مزایا در بخش دولتی برای کسانی که مهارت IT دارند و نبود کارمند متخصص ثابت IT، Ebrahim and Irani 4) مسائل سازمانی شامل عدم هماهنگی و همکاری بین بخشها، عدم حمایت و تعهد رهبری اثربخش از جمله مسئولان دولتی رده پایین، چشمانداز و راهبرد مدیریتی مبهم و غیرشفاف، پیچیدگی فرایندهای کاری، تأثیر سیاستگزاران و تأثیر مسائل سیاسی و فرهنگی، مقاومت در برابر تغییر توسط مدیران سطح عالی و هدر رفتن زمان به علت فرایند مهندسی مجدد در سازمانهای دولتی و 5) هزینهی عملیاتی شامل نبود منابع مالی در سازمانهای بخش دولتی، هزینهی بالای متخصصان و مشاوران IT، هزینهی راه اندازی، عملیات و نگهداری نظامهای دولت الکترونیک و هزینهی آموزش و توسعهی نظام (Ebrahim & Irani, 2005, 602-603).