چکیده:
هدف اصلی این مطالعه، بررسی زمینه‌های مشارکتی مؤثر جهت مشارکت بهینه سمن‌ها در فرایند خط‌مشی گذاری محیط‌زیستی در سازمان محیط‌زیست استان تهران است. در مطالعه حاضر، تعداد 13 سازمان به عنوان جامعه آماری برگزیده شدند. حجم نمونه تحقیق با استفاده از فرمول کوکران 378 نفر تعیین شد. روش نمونه‌گیری این تحقیق نیز روش نمونه‌گیری در دسترس است، پس از جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌ای ساختارمند، مدل‌سازی معادلات ساختاری و آزمون فرضیات بر اساس رهیافت حداقل مربعات جزئی، انجام گرفت. یافته‌ها حاکی از آن بود که به‌طورکلی سازه‌های موجود در مدل زمینه‌های مشارکتی مؤثر بر مشارکت عمومی سازمان‌های غیردولتی در خط‌مشی گذاری محیط‌زیستی حدود 61 درصد از واریانس را تبیین می‌کنند. همچنین از دیدگاه اعضا، سازمان‌های غیردولتی محیط‌زیستی می‌توانند با مشارکت در ایجاد تصمیمات محیط‌زیستی و نظارت و ارزیابی تصمیمات محیط‌زیستی پس از اجرا، نقش مؤثری در فرایند خط‌مشی گذاری محیط‌زیستی داشته باشند.
The main aim of this study is to evaluate the areas influencing the optimal NGOs participation in governmental policy-making process (Environmental Protection Agency in Tehran). In this study, 13 organizations were selected as the statistical population. The sample size was determined using Cochran's formula of 378 people.The sampling method of the study is also using available sampling. After collecting the data by using a structured questionnaire, structural equation modeling and hypothesis testing was conducted based on Partial Least Squares approach. The results showed that in general, the construct in the model affecting areas on the participation of non-governmental organizations in policy-making of the Environmental Protection Agency explain almost 61 percent of the variance.Also from the viewpoint of members,environmental NGOs can participate in the creation of environmental decisions and monitor and evaluate the implementation of environmental decisions and have an important role in environmental policy-making process.
(
, 
, 
)
