چکیده:
یکی از انواع قراردادهایی که در اجرای پروژه ها می باشد، روش مهندسی، تدارک و ساخت یا به اختصار EPC میباشد. در این شیوهی اجراییِ طرح، با منتقل کردن تمامی فعالیت های طرح اعم از طراحی، تهیه و تأمین تجهیزات، اقداماتِ مربوط به ساخت و نصب و راه اندازی ، کارفرما ریسک این عملیات را به پیمانکار منتقل می کند. در نتیجه شناسایی و اولویت بندی ریسکها در این پروژه ها برای پیمانکاران در راستای مدیریت صحیح این ریسکها از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مقاله با ترکیب تکنیک FMEA با (ANP) که یکی از روش های پرکاربرد در حوزه تصمیم گیری چند شاخصه به منظور رتبه بندی است، ریسکهای یک پروژه EPC شناسایی و اولویت بندی شده اند. روش FMEA-ANP با در نظر گرفتن روابط متقابل میان ریسکها نمره اولویت ریسک را در مقایسه با روش FMEA به شیوهای متفاوت ارزیابی می کند که در مقایسه با نمره FMEA از حساسیت و سازگاری بهتر و بالاتری برخوردار است.
"Engineering, Procurement, and Construction" (EPC) is a particular form of contracting arrangement used in some industries where the EPC Contractor is made responsible for all the activities from design, procurement, construction, to commissioning and handover of the project to the End-User or Owner. In this method of execution, the employer transfers the risk of the operation to the contractor by transferring all the project activities, including the design, procurement and provision of equipment. As a result, identifying and prioritizing risks in these projects is very important for contractors in order to properly manage these risks. One of the most widely used techniques in the risk priority is FMEA. In this paper, we identify and prioritize the risks of an EPC project by combining this technique with the Analytical Network Process (ANP), which is one of the most commonly, used methods in multi criteria decision-making. The FMEA-ANP method, taking into account the cross-risk relationships, evaluates the priority of risk as compared to the FMEA method in a different way, which has a better and higher sensitivity than FMEA scores.
خلاصه ماشینی:
در این مقاله با ترکیب تکنیک FMEA١ با (ANP) که یکی از روشهای پرکاربرد در حوزه تصمیم گیری چند شاخصه به منظور رتبه بندی است ، ریسک های یک پروژه EPC شناسایی و اولویت بندی شده اند.
هدف این پژوهش ارزیابی و اولویت بندی ریسک ها در یک پروژه EPC میباشد و از تکنیک تلفیقی ANP-FMEA برای شناسایی ، ارزیابی و اولویت بندی ریسک ها استفاده شده است .
به کارگیری تکنیک ANP در کنار تکنیک FMEA به ما امکان میدهد تا روابط متقابل میان اجزای پروژه EPC (مهندسی، تدارکات و اجرا) در راستای اولویت بندی ریسک های این اجزا در نظر گرفته شود.
روش معرفی شده به وسیله این محققان ارتباطات متقابل عوامل ریسک زا را در نظر میگیرد و مفهوم ساده نمره اولویت ریسک (RPN) را گسترش میدهد که برای پارامترهای FMEA اهمیت های متفاوتی در قالب توان قائل شده است .
مزایای این روش عبارتند از لحاظ کردن پارامتر هزینه 76 مورد انتظار در محاسبات مربوط به اولویت بندی ریسک برای انعکاس محدودیت منابع ، در نظرگرفتن وزن های متفاوت برای پارامترهای شدت ، وقوع ، تشخیص و هزینه بر مبنای روش بهترین - بدترین در محاسبات مربوط به RPN، استفاده از متغیرهای زبانی فاصله ای خاکستری برای در نظر گرفتن عدم قطعیت داده ها.
لیو و همکاران (٢٠١٥) نیز در پژوهشی از ترکیبی روش های ویکور، دیمتل و AHP برای رتبه بندی ریسک های حالت های شکست شناسایی شده در تکنیک FMEA استفاده کردند [١٥].