چکیده:
این مقاله یک روش جدید برای ارزیابی کشورهای در حال توسعه را معرفی می کند. در این مطالعه دو دسته از خروجی ( ستانده مطلوب و ستانده نامطلوب) برای اندازه گیری عملکرد از کشورها را بررسی می کند. در حقیقت در مطالعه موردی نیاز است چگونگی اندازه گیری در یک ساختار یکپارچه بررسی شود. در تحلیل پوششی داده ها ی متعارف ممکن است درمیان کشورهای منتخب شکست ایجاد گردد و نتایج امتیازات کارایی بی معنی باشد، به خصوص زمانی که کشورها ناکافی باشند. در این مقاله یک نگرش جدید بر پایه تحلیل پوششی داده ها و تئوری بازی برای ارزیابی کشورها بوسیله یک مقیاس بزرگ اندازه گیری ارائه شده است. برای این پیشنهاد چانه زنی در یک بازی همکارانه با مدل تحلیل پوششی داده های مرسوم ترکیب می شوند. روش پیشنهادی صرف نظر از ناکامی تعدادی از کشورها در بیشتر کشورها کارآمد است.
This paper introduces a new approach to evaluating selected developing countries. In this study, we define two categories of outputs (desirable and undesirable) to measure the performance of the selected countries. Indeed, it is necessary to explore how to combine two separated efficiency measures in a unified structure. The conventional data envelopment analysis (DEA) may fail to identify decision-making units (DMUs) and as a result efficiency scores may not be meaningful, especially when the number of DMUs is insufficient. In this paper, a new approach is presented based on DEA and game theory to evaluate large-scale DMUs. For this purpose, the bargaining games as a cooperative game model are combined with the conventional DEA models. Moreover, DMUs do be are divided by different categories of measures in the competitive environment. The results show that China and Poland have conditions of maximum energy efficiency with using the integrated assessment model. Other countries have been qualified by a bargaining game, but they have not been a favorable outcome like as China and Poland.
خلاصه ماشینی:
اگرچـه واحدهاي تصميم گيرنده با دسته هاي مختلف اندازه گيري در محيط رقابتي مقايسه ميشوند، نتايج نشان ميدهـد کـه از طريق مدل ارزيابي ترکيبي در همه سال هاي مورد نظر کشور چين و لهستان شرايط حداکثر کارايي انرژي را داشته اند.
از آنجـايي کـه مصـرف انـرژي تـأثير مثبت بر انتشار دياکسيدکربن دارد به نظر مي رسد که بايـد اقـداماتي در زمينـه اصـلاح و افـزايش کارايي مصرف انرژي در اقتصاد انجام شود، اين امر ميتواند موجب کاهش انتشار دياکسيدکربن شده و رابطه مستقيم توليد ناخالص داخلي با انتشار دياکسيدکربن را کم رنگ و حتـي جهـت آن را تغيير دهد، در اين حالت کشورها در راستاي اهداف توسعه پايدار گام بـر مـيدارنـد (صـادقي و همکاران ، ١٣٩٢).
کارايي انرژي- ستانده مطلوب در اين قسمت کارايي انرژي کشورهاي در حال توسعه منتخب بـدون در نظـر گـرفتن سـتانده نامطلوب انتشار دياکسيدکربن و با استفاده تحليل پوششي داده ها ارائه شده است ، که تنها بـه بيـان مربوط به ستون اول جداول ٣ تا ٥ بسنده ميشود.
براي اين مهم مدل تحليل پوششي داده ها با ترکيب تئوري بازي ها در محيط رقابتي بـا بازي چانه زني و يکپارچه جهت ارزيابي کارايي انرژي کشورهاي در حال توسعه مورد بررسي قرار ميگيرد.
Papler (2011) , “Economic Efficiency, Energy Consumption and Sustainable Development”, Journal of Economics and Management, Vol. 12, Pp. 353-374.
G. Tzeremes (2013), “Renewable Energy Consumption and Economic Efficiency: Evidence from European Countries”, Journal of Renewable and Sustainable, No. 5, PP.
(
, 
, 
)
