تاثیر سطوح مختلف سدیم کلرید بر ویژگی های مورفولوژیک، ترکیب شیمیایی و اجزاء عملکرد دو رقم گندم نان مقاله

به منظور بررسی اثرات سدیم کلرید با چهار سطح شوری صفر ‘4‘8 و12 دسی زیمنس بر متر بر دو رقم گندم نان(Triticum aestivum L.) ‘ پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار در محیط کنترل شده انجام گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح شوری از صفر به 12 دسی زیمنس بر متر درصد سبز شدن بوته ها به طور معنی داری کاهش می یابد و در رقم مقاوم به شوری (کویر)درصد سبز شدن به طور معنی داری زیادتر از رقم شیراز می شود. به علاوه‘با افزایش سطوح شوری‘تعداد پنجه‘برگ و ارتفاع بوته به طور معنی داری کاهش یافت . در این پژوهش بین دو رقم گندم از لحاظ میزان پتاسیم تفاوت معنی داری مشاهده گردیدو رقم کویر دارای میزان پتاسیم بالاتری نسبت به رقم شیراز بود. با اینکه با افزایش سطح شوری میزان سدیم در اندامهای هوایی هر دو رقم افزایش یافت ‘ ولی این افزایش در رقم کویر(مقاوم به شوری) کمتر بود. این امر ‘ممکن است با مکانیسم دفع سدیم در این رقم همراه باشد. بیشترین میزان تعداد دانه و وزن ماده خشک از رقم کویر و درکمترین سطح شوری (صفر دسی زیمنس بر متر) به دست آمد. با افزایش سطوح شوری از میزان وزن ماده خشک گیاه و وزن دانه به طور معنی دار کاسته شد. در مجموع‘چنین به نظر می رسد که با توجه به اثرات منفی کمتر سدیم کلرید بر ویژگی های مورفولوژیک‘ترکیب شیمیایی و اجزای عملکرد رقم کویر‘این رقم گندم ممکن است برای خاک های شور مناسب تر باشد