عصر جدید - مجله آزما ادب و هنر

"هوا هوا که هر شب،بیشتر گم می‌شود صدا صدا که لای درهای گرفته می‌گیرد و شب که هرگز مرا به حال دیوار روبه‌رو نگذاشت! هوا هوای پشت اذان هوای بلند شده از پشت خاک چادرها دست‌های نشسته‌ام را برد به این صدا که از بس به مهربانی درها فشار داد زیر پنجره افتاده‌ایم! هوا هوا که از بیات ترک،قدیمی‌تر است و از چهارگاه،قدیمی‌تر است و مثل‌"نقش رستم‌"به طاق می‌چسبد نشسته‌ام ماه،روی دستم نماز می‌خواند نشسته‌ام و توی دستم ماه ماه شکل آی با کلاه عصر جدید قیصر امین‌پور ما در عصر احتمال به سر می‌بریم در عصر شک و شاید در عصر پیش‌بینی وضع هوا از هر طرف که باد بیاید در عصر قاطعیت تردید عصر جدید عصری که هیچ اصلی جز اصل احتمال،یقینی نیست اما من بی‌نام تو حتی یک لحظه احتمال ندارم چشمان تو عین الیقین من قطعیت نگاه تو دین من است من از تو ناگریزم من بی‌نام ناگزیر تو می‌میرم"