خلاصة:
غیبت از کار موضوعی مهم و اساسی برای صنایع و سازمانها است. این مسئله، بهعنوان عاملی هزینهزا در سازمانها، مدیران را بر آن داشته است تا در زمینهی کاهش آن اقدامات لازم را انجام دهند. نخستین گام در جهت کاهش هزینههای غیبت، شناسایی عواملی است که بر غیبت اثر گذاشته و باعث کاهش یا افزایش آن میشوند. تحقیق حاضر برای نخستین بار در ایران با استفاده از خصوصیت تقریب توابع غیرخطی شبکههای عصبی مصنوعی، مدلی مناسب برای پیشبینی میزان غیبت کارکنان طراحی شده و میزان تأثیر عوامل مختلف بر غیبت از کار نیز مورد ارزیابی قرار گرفته است. بهمنظور رسیدن به اهداف یادشده، 14 عامل مؤثر بر غیبت کارکنان بهعنوان ورودی تبیین، سپس با استفاده از مدل پرسپترون چندلایه، میزان غیبت کارکنان پیشبینی شده است که براساس قابلیتهای مدل طراحی شده، مدیریت میتواند اقدامات لازم را در جهت کاهش غیبت کارکنان به عمل آورد. در ادامهی تحقیق، با استفاده از فن تحلیل حساسیت، تأثیر هر کدام از متغیرهای ورودی بر خروجی این مدل مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نهایی، نشانگر این است که: عوامل «تعهد سازمانی»، «رضایت شغلی» و «تنوع شغلی» بیشترین تأثیر را بر میزان غیبت کارکنان دارند.
ملخص الجهاز:
تحقیق حاضر برای نخستین بار در ایران با استفاده از خصوصیت تقریب توابع غیرخطی شبکههای عصبی مصنوعی، مدلی مناسب برای پیشبینی میزان غیبت کارکنان طراحی شده و میزان تأثیر عوامل مختلف بر غیبت از کار نیز مورد ارزیابی قرار گرفته است.
با توجه به اینکه بهرهوری نیروی انسانی مهمترین عاملی است که امروزه، هدف غایی بیشتر سازمانها است (بردبار و همکاران، 1387) و با توجه به نقش مهم کارکنان در روابط اجتماعی، برای بهرهمندی بیشتر از کار آنان، پی بردن به این امر که چگونه میتوان از عوامل ایجادکنندهی رفتارهای نامطلوب شغلی مانند غیبت، کمکاری و ترک خدمت پیشگیری کرد، دارای اهمیت است (محمدی، ۱۳۸۳) بنابراین، در پژوهش حاضر، برای نخستین بار، سعی شده است که با هدف کمک به مدیران در زمینهی کاهش هزینههای غیبت و افزایش بهرهوری کارکنان مدلی برای پیشبینی میزان غیبت کارکنان با استفاده از شبکهی عصبی مصنوعی ارایه شود تا عوامل مؤثر بر غیبت کارکنان شناسایی و سازوکارهایی بهمنظور پیشبینی، برنامهریزی و انجام عملیات و اقدامات لازم، طراحی شود.
با استفاده از مدل طراحیشده، مدیران قادر خواهند بود تا شغلی مناسب را برای کارکنان در نظر بگیرند، اقدامات لازم را براساس عوامل مؤثر بر غیبت، در جهت کاهش میزان غیبت فرد اجرا کنند و در نهایت، موجب کمینهشدن هزینههای ناشی از این عامل مهم بشوند.
در این بین، مدلی که توسط استیرز و رودز<FootNote No="328" Text=" Steers &amp;amp; Rodes"/> ارایه شده است، بهطور گسترده عوامل مؤثر بر غیبت را مورد بررسی قرار داده است.