خلاصة:
هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی برنامه توان‌بخشی مبتنی بر روش حرکتی اسپارک بر مهارت‌های حرکتی و هوش هیجانی در دانش‌آموزان با آسیب بینایی شهر اصفهان در سال 1399 انجام شد.
روش: در این پژوهش نیمه‌تجربی که به صورت پـیش‌آزمون–پس‌آزمون با گروه کنترل اجرا شد، 30 نفر از دانش‌آموزان با آسیب بینایی شهر اصفهان با میانگین سن 17/12 سال با استفاده از شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی به 2 گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. برنامه توان‌بخشی مبتنی بر فعالیت‌های بدنی برگرفته از روش حرکتی اسپارک به مدت 8 هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه 60 دقیقه روی گروه آزمایش اجرا شد. گروه کنترل در این مدت در برنامه تمرینی شرکت نداشتند. در ابتدا و انتهای برنامه توان‌بخشی، شاخص‌های مهارت‌های حرکتی و هوش‌هیجانی در هر دو گروه در شرایطی مشابه با استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد هوش‌هیجانی شات و همکاران (1998) و آزمون تبحر حرکتی برونینکس-اوزرتسکی (1972) برآورد شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تحلیل کواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که برنامه‌های توان‌بخشی مبتنی بر فعالیت بدنی بر شاخص‌های مهارت‌های حرکتی در دانش‌آموزان با آسیب‌بینایی شهر اصفهان تأثیر معناداری داشت (05/0P≤). هم‌چنین تأثیر برنامه تمرینی بر هوش‌هیجانی آزمودنی‌ها معنادار بود (05/0P≤).
نتیجه‌گیری: این یافته‌ها نشان می‌دهد که برنامه‌های توان‌بخشی مبتنی بر فعالیت بدنی بر مهارت‌های حرکتی و هوش‌هیجانی در دانش‌آموزان با آسیب بینایی مؤثر است. لذا، پیشنهاد می‌شود، دست‌اندرکاران آسیب‌دیدگان بینایی، مربیان، والدین و ورزشکاران کم‌بینا از این روش جهت پیشرفت و بهبود اجراهای ورزشی و هوش‌هیجانی استفاده کنند.
Objective: The purpose of this study was to investigate the effects of rehabilitation program based on Spark motor method on motor skills and emotional intelligence in students with visual impairment in Isfahan in 2020.
Method: In this quasi-experimental study, which was performed as a pretest-posttest with a control group, 30 students with visual impairment in Isfahan (mean age 12.17 years) were selected by using available sampling method and randomly divided into two groups of experimental (n = 15) and control (n = 15). The rehabilitation program based on physical activity (Spark movement method) was performed for 8 weeks, three sessions per week and 60 minutes each session for the experimental group. The control group did not receive any exercise during this period. At the beginning and the end of the rehabilitation program, motor skills indexes and emotional intelligence in both groups were evaluated using the standard emotional intelligence shot questionnaire (Shot et al, 1998) and Bruninks-Oseretsky test of motor proficiency (1972) in similar conditions. Data were analyzed using covariance and multivariate covariance analysis.
Results: The results showed that physical activity-based rehabilitation programs had a significant effect on motor skills indices in students with visual impairment in Isfahan (P≤0.05). Also, the effect of exercise program on emotional intelligence was significant (P≤0.05).
Conclusion: These findings indicate that physical activity-based rehabilitation programs are effective on motor skills and emotional intelligence in students with visual impairments. Therefore, it is recommended that visually impaired practitioners, coaches, parents, and comedians use this method to develop and improve sports performance and intelligence.
(
, 
, 
)
