خلاصة:
هدف: پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش گروهی سرزندگی تحصیلی، روش مثبت‌نگر و چشم‌انداز زمان بر اضطراب تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان پسر کلاس نهم بود.
روش: این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح چهار گروهی سه مرحله‌ای (پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری) بود. جامعه مورد بررسی دانش‌آموزان پسر کلاس نهم و حجم نمونه 72 نفر که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری داده‌ها شامل پرسشنامه اضطراب تحصیلی آلپرت و هابر (1960) و فرسودگی تحصیلی برسو، سالانوولو شافلی (2007) بود. داده‌ها با روش آماری تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر، آزمون لوین و آزمون ماچلی تحلیل شدند. این تحلیل‌ها با کمک نرم‌افزار SPSS (ویرایش 22) انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد در بین میانگین تعدیل‌شده نمرات اضطراب تحصیلی گروه آموزش سرزندگی تحصیلی، مثبت‌نگر و چشم‌انداز زمان با گروه گواه تفاوت معنی‌دار وجود دارد. بین میانگین تعدیل‌شده نمرات اضطراب تحصیلی گروه آموزش سرزندگی تحصیلی، گروه آموزش مثبت‌نگر و گروه چشم‌انداز زمان تفاوت وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: همچنین نتایج حاکی از این بود که در بین میانگین تعدیل‌شده نمرات فرسودگی تحصیلی گروه آموزش سرزندگی تحصیلی، مثبت‌نگر با گروه گواه تفاوت معنی‌دار وجود دارد. بین میانگین تعدیل شده نمرات فرسودگی تحصیلی گروه آموزش سرزندگی تحصیلی با گروه آموزش چشم‌انداز زمان تفاوت معنی‌دار وجود دارد. ولی تفاوت بین نمرات فرسودگی تحصیلی گروه آموزش چشم‌انداز زمان با گروه کنترل معنی‌دار نیست یعنی آموزش چشم‌انداز زمان نتوانسته است نمرات فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان پسر پایه نهم را به‌طور معنی‌داری کاهش دهد.
Objective: The present research compared the effect of group education on academic vitality, positive attitude, and time perspective on academic anxiety and burnout of ninth-grade male students. Methods: This research was a quasi-experimental study with a four-group design in three stages (pre-test, post-test, and follow-up). The population under study was ninth-grade male students, and the sample size was 72 people selected by purposive sampling. Data measurement tools included the Alpert and Haber (1960) Academic Anxiety Questionnaire and the Breso-Salanova-Shaufeli (2007) Academic Burnout Questionnaire. We analyzed data using variance, repeated measurement, and Levene and Machley tests. These analyzes were performed using SPSS software (version 22). Results: There is a significant difference between the adjusted mean scores of academic anxiety in educational vitality, positive attitude, and time perspective groups and the control group. There is no difference between the adjusted mean scores of academic anxiety in the academic vitality education group, positive attitude education group, and time perspective group. Conclusion: The results also showed a significant difference between the adjusted mean scores of academic burnout in the academic vitality education group, positive attitude education group, and the control group. There is a significant difference between the adjusted mean scores of academic burnout of the Vitality Education Group and the Time Perspective Education Group. However, the academic burnout scores difference is not significant between the time perspective education group and the control group. This means that the time perspective education has not significantly reduced the academic burnout scores of ninth-grade male students.
ملخص الجهاز:
مقايسه اثربخشي آموزش گروهي سرزندگي تحصيلي، مثبت نگر و چشم انداز زمان بر اضطراب تحصيلي و فرسودگي تحصيلي دانش آموزان پسر پايه نهم Effect of Group Education of Academic Vitality, Positive Attitude, and Time Perspective on Academic Anxiety and Burnout of Ninth-Grade Male Students.
A Comparative Study محسن شريفي علون آبادي ١، مژگان عارفي ٢*، اصغر آقايي ٣ دريافت مقاله : ١٤٠٠/٠٨/١٨ بازنگري مقاله : ١٤٠٠/١٠/٢١ پذيرش مقاله : ١٤٠٠/١٢/٢٥ انتشار مقاله : ١٤٠١/١٠/١٠ چکيده هدف : پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي آموزش گروهي سرزندگي تحصيلي، روش مثبت نگر و چشم انداز زمان بر اضطراب تحصيلي و فرسودگي تحصيلي دانش آموزان پسر کلاس نهم بود.
يافته ها: نتايج نشان داد در بين ميانگين تعديل شده نمرات اضطراب تحصيلي گروه آموزش سرزندگي تحصيلي، مثبت نگر و چشم انداز زمان با گروه گواه تفاوت معنيدار وجود دارد.
Duijn, Rosenstiel, Schats, Smallenbroek& Dahmen men 7.
Chakhssi, Kraiss, Sommers-Spijkerman & Bohlmeijer 2.
٣. يافته هاي پژوهش نتايج جدول (٤) نشان ميدهد ميانگين نمرات اضطراب تحصيلي و فرسودگي تحصيلي دانش آموزان پسر پايه نهم در مرحله پس آزمون و پيگيري نسبت به مرحله پيش آزمون در گروه آزمايش کاهش يافته است .
بحث و نتيجه گيري بين ميزان اثربخشي آموزش سرزندگي تحصيلي، مثبت نگر و چشم انداز زمان بر اضطراب تحصيلي دانش آموزان پسر پايه نهم تفاوت وجود دارد.
تفاوت بين نمرات اضطراب تحصيلي دانش آموزان پسر پايه نهم در گروه هاي مورد مطالعه آموزش سرزندگي تحصيلي، مثبت نگر و چشم انداز زمان و گروه گواه معنيدار است .
(
, 
, 
)
