خلاصة:
زمینه و هدف: مطالعات اندکی نقش ذهن‌آگاهی بر بهزیستی را در کودکان مورد بررسی قرار داده‌اند. با توجه به این‌که تفاوت‌های فردی می‌توانند بر پذیرش و تأثیرگذاری آموزش ذهن‌آگاهی نقش مهمی داشته باشند درک نقش پنج عامل شخصیت در پاسخ‌گویی به مداخلات ذهن‌آگاهی ضروری به نظر می‌رسد، بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه درسی ارتقاء ذهن بر بهزیستی و پنج عامل بزرگ شخصیت بر اساس نظریه تغییر مالونی و همکاران (۲۰۱۶) بود. روش: طرح پژوهش، آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش‌آموزان دختر مشغول به تحصیل در پایه‌های سوم تا پنجم دبستان شهر کرمان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بودند که به صورت تصادفی ساده، ۳۵ نفر در گروه آزمایشی و ۳۵ نفر در گروه گواه جای داده شدند و به شاخص کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (ارهارت و همکاران، ۲۰۰۹) و پنج عامل بزرگ شخصیت کودک و نوجوان (مارکوس و ککینوس، ۲۰۱۷) پاسخ دادند. سپس آموزش‌های برنامه درسی ارتقاء ذهن در ۱۵ جلسه طی ۶ ماه به گروه آزمایش ارائه شد، در حالی که گروه گواه در آموزش شرکت نکردند. تحلیل نهایی داده‌ها با ۶۶ شرکت‌کننده با استفاده از نسخه ۲۶ نرم افزار SPSSو تحلیل کوواریانس چند‌متغیره انجام شد. یافته‌ها: براساس یافته‌ها بین میانگین متغیرهای بهزیستی، توافق و برون‌گرایی در گروه آزمایش و گواه تفاوت وجود دارد و برنامه درسی ارتقاء ذهن موجب بهبود بهزیستی، توافق و برون‌گرایی دانش‌آموزان گروه آزمایش شده است (0/05≤ p). نتیجه‌گیری: نتایج نشان‌دهنده ضرورت تمرکز آموزش‌های برنامه درسی ارتقاء ذهن بر افزایش بهزیستی است. همچنین در صورتی که آموزش‌های ذهن‌آگاهی با توجه به صفات شخصیتی افراد به ویژه توافق و برون‌گرایی ارائه شود نتایج قابل ملاحظه‌تری را می‌توان انتظار داشت.
Background and Purpose: Few studies have examined the role of mindfulness in well-being in children. Given that individual differences can play an important role in the acceptance and effectiveness of mindfulness training, understanding the role of Big Five personality traits in responding to mindfulness interventions seems necessary. Therefore, the aim of this study is to investigate the effect of MindUp curriculum on well-being and Big Five personality traits, based on Maloney et al. (2016) theory of change,
Method: This study employed an experimental approach with a pre-test and post-test design and a control group.The study population included all elementary school girl students in grades 3-5 in Kerman in 2020-2021. Randomly, 35 individuals were assigned to the intervention group and 35 individuals were assigned to the control group.They answered Health-related Quality of Life Index (KIDSCREEN-10) (Erhart et al., 2009) and Big Five Questionnaire for Children and Adolescents (BFQ-C) (Markos & Kokkinos, 2017). The MindUp curriculum was then presented in 15 sessions over the course of six months to the experimental group, while the control group did not receive any training. The final data analysis was performed by MANCOVA using SPSS with 66 participants.
Results: According to the findings, there is a difference in the mean of well-being, agreeableness, and extraversion variables in the experimental and control groups, and the MindUP curriculum improved students' well-being, agreeableness, and extraversion in the intervention group (p≤0/05).
Conclusion: The findings of this study demonstrated the need for MindUp curriculum to emphasize well-being enhancement.T In addition, students who receive mindfulness training based on their personality traits, particularly agreeableness and extraversion, can expect more significant outcomes.
(
, 
, 
)
