خلاصة:
رشد سریع صنعت گردشگری در نیم قرن اخیر فشار روزافزون بر محیط زیست را در پی داشته است. یافته های تحقیقی حاکی از آنست که اولویت دادن به منافع اقتصادی ناشی از توسعه عنان گسیخته صنعت گردشگری موجب خدشه دار شدن اصول توسعه پایدار در جوامع مختلف شده و محیط زیست را با خطرات روزافزونی مواجه کرده است. متاسفانه هر دو بخش عمومی و خصوصی در تخریب محیط زیست دخیل بوده و توسعه اقتصادی را بر توسعه پایدار و متوازن مرجح دانسته اند. تحقیقات نشان داده اند اگر چه صنعت گردشگری بر اکولوژی متکی است اما در حفظ و حراست از آن موفق نبوده است. شواهد مثال فراوانی از صدمات اکولوژیکی و تخریب محیط زیست در اثر توسعه نسنجیده و بی رویه گردشگری وجود دارد. این حقایق موجب شده است که دوراندیشان و مصلحان اجتماعی به ویژه دانشگاهیان بر ضرورت آگاه سازی جوامع در مورد لزوم حفاظت از محیط زیست تاکید کنند و بر لزوم اتخاذ تدابیر و تمهیداتی کارآمد و موثر برای جاری سازی حفاظت محیطی در سیاست های توسعه گردشگری و توقف روند تخریب اصرار ورزند. در این مقاله نیز بر اهمیت رعایت اصول توسعه پایدار در هر سه بخش دولتی، خصوصی و مدنی تاکید شده و به منظور نظارت بر فعالیتهای گردشگری الگویی جهت ارزیابی اثرات توسعه گردشگری بر محیط زیست ارایه شده است.
Rapid and uncontrolled tourism development has exposed the fragile environment to an ever-increasing risk of degradation. Unfortunately، both public and private sectors have been working to the detriment of the environment. In fact، tourism development has interfaced with the original characteristics of the area upon which it relied for attracting tourists. This means that tourism industry although mostly is ecologically based، it is not ecologically sound. These facts have increased awareness of tourism impact on environment amongst academics and social sectors. The author believes that sustainable development principles must become more serious and applicable and all three sectors i.e. public، private and social sectors، should commit themselves to move towards sustainability of environment. The article ends with suggesting a general framework for assessing tourism impacts on environment in the hope of effective transition towards sustainability in planning and development of tourism industry.
ملخص الجهاز:
"این حقایق موجب شده است که دوراندیشان و مصلحان اجتماعی به ویژه دانشگاهیان بر ضرورت آگاهسازی جوامع در مورد لزوم حفاظت از محیط زیست تاکید کنند و بر لزوم اتخاذ تدابیر و -------------- (1)-استاد گروه آموزشی مدیریت دولتی-دانشگاه علامه طباطبایی تمهیداتی کارآمد و موثر برای جاریسازی حفاظت محیطی در سیاستهای توسعه گردشگری و توقف روند تخریب اصرار ورزند.
در این مقاله نیز بر اهمیت رعایت اصول توسعه پایدار در هرسه بخش دولتی،خصوصی و مدنی تاکید شده و به منظور نظارت بر فعالیتهای گردشگری الگویی جهت ارزیابی اثرات توسعه گردشگری بر محیط زیست ارایه شده است.
تاکید ویژه این نوشتار،تعامل بین گردشگری و محیط زیست و هدف از آن ارائه چارچوبی کلی برای ارزیابی اثرات گردشگری بر محیط زیست است به این امید که با اعمال مدیریت آگاهانه و مدبرانه اثرات مخرب زیستمحیطی گردشگری کاهش یابد و حفاظت محیطی به عنوان جزء جدا نشدنی از برنامههای توسعه و گسترش گردشگری جایگاه شایسته خودرا بیابد.
(1997,249 این تأخیر موجب شکست سیاستهای توسعه پایدار در صنعت گردشگری شده و پیامدهای منفی و مخربی برای محیط زیست داشته است.
پیشنهادها در این قسمت پیشنهادهایی برای به حداقل رساندن اثرات منفی گردشگری بر محیط زیست و جاریسازی حفاظت محیطی در سیاستهای توسعه گردشگری ارائه میشود.
اگر چه منافع اقتصادی پروژههای گردشگری جذابیت زیادی برای ساکنان محلی دارد ولی باید بیاموزند که از اصل دارایی خود که همان محیط زیست آنهاست به درستی محافظت کنند در غیر این صورت وقتی اصل دارایی از بین برود منفعت اقتصادی نیز از آن حاصل نخواهد شد."