مقایسه اثربخشی آموزش تاب‌آوری و تنظیم هیجان بر داغ اجتماعی ادراک شده و تحمل روانی مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی Journal Article

Writer: توفیقی، زهرا ؛ آقایی جوشقانی، اصغر ؛ گل پرور، محسن ؛

روانشناسی افراد استثنایی زمستان 1396 - شماره 28 Ranking د (Ministry of Science/ISC (‎23 page(s) - From 71 to 93 )

Keywords: فلج مغزی تنظیم هیجان تاب‌آوری داغ اجتماعی تحمل روانی

Abstract:

پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه اثربخشی آموزش تاب آوری با تنظیم هیجان بر داغ اجتماعی ادراکشده و تحمل روانی مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، مادران دارای - کودکان مبتلا به فلج مغزی شهر شیراز در سال 1390 بودند. در این پژوهش از روش نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس و گمارش تصادفی استفاده شد. پس از انتخاب حجم نمونه و گمارش آنها در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه، گروههای آزمایش مداخله‌های آموزشی را طی سه ماه بهصورت هفتهای یک جلسه 91 دقیقهای دریافت کردند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه داغ اجتماعی و پرسشنامه تحمل روانی بود. نتایج نشان داد که آموزش تابآوری و تنظیم هیجان بر داغ اجتماعی ادراکشده و تحمل روانی مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی موثر بوده است. همچنین بین اثربخشی آموزش تابآوری و تنظیم هیجان بر داغ اجتماعی ادراک شده مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی تفاوت معنادار وجود داشت، در حالیکه بین اثربخشی این دو روش بر تحمل روانی تفاوت معنادار مشاهده نشد. بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت که آموزش تابآوری نسبت به روش تنظیم هیجان دارای کارآیی بالینی بیشتری در کاهش داغ اجتماعی ادراک شده در مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی است.

Machine summary:

بر اساس یافته های پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت که آموزش تاب آوری نسبت به روش تنظیم هیجان دارای کارآیی بالینی بیشتری در کاهش داغ اجتماعی ادراکشده در مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی است . Law, Darrah, Pollock, Rosenbaum, Russell, & Walter 5. Wadnerkar, Pirinen, Haines-Bazrafshan, Rodgers, & James 7. با توجه به پیشینه پژوهشی، مشاهده شده که در جامعه های آماری گوناگون آموزش روش های تنظیم هیجان و تاب آوری بر مؤلفه های مختلف روان شناختی تاثیر معنادار داشته است (نریمانی، عباسی، ابوالقاسمی و احدی، ١٣٩٢؛ فولادچنگ و حسن نیا، ١٣٩٣؛ بولمهجر، پرنجر، تال و سایجپر، ٢٠١٠؛ بارتون ، هاستند، اید و برویک ، ٢٠١٢؛ میل و همکاران ، ٢٠١٣؛ لی و همکاران ، ٢٠١٤؛ اوگلمان و ارول ، ٢٠١٥؛ آیاش - ابدو، سانچز- روییز و باربری، ٢٠١٦؛ هاینوس ، هیل و فرازتی، ٢٠١٦)، اما نکته حائز اهمیت این است که هیچ پژوهشی جهت بررسی اثر روش های آموزش تنظیم هیجان و تاب آوری بر مؤلفه های داغ اجتماعی و تحمل روانی مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی انجام نشده است . بر این اساس ، مساله اصلی پژوهش حاضر این است که آیا بین میزان تاثیر روش های آموزش تنظیم هیجان و تاب آوری بر مؤلفه های داغ اجتماعی و تحمل روانی مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی تفاوت معنادار وجود دارد؟ روش روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه گواه بود. لذا این نتیجه حاصل میشود که با کنترل متغیرهای مداخله گر، میانگین نمرات متغیرهای داغ اجتماعی ادراکشده و تحمل روانی مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی با آموزش تاب آوری و تنظیم هیجان تغییر یافته است . در یافته ای دیگر، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش تنظیم هیجان نیز منجر به کاهش داغ اجتماعی ادراکشده و افزایش تحمل روانی مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی شده است .

Download citation file :
(پژوهیار, , , )

Download PDF
Downlaod HTML

Shortlink:

Page: