Abstract:
این پژوهش با هدف بررسی رابطه اعتماد، مدیریت دانش در جریان اتحاد و شراکت راهبردی و موفقیت سازمان های همکار است . این تحقیق از نظر هدف از نوع کاربردی میباشد و از لحاظ اجرا ازنوع توصیفی – پیمایشی میباشد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه مدیران و کارشناسان شرکت های نوپا و استارت آپی در پارک علم و فناوری مستقر در دانشگاه تهران تشکیل دادند که بر اساس آخرین استعلام تعداد آن ها ١٤٠ شرکت است . ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه محقق ساخته داری
٢٠ سوال میباشد که روایی و پایایی آن مورد تائید واقع شده است . همچنین جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک معادلات ساختاری و نرم افزار Smart-PLS استفاده شد. نتایج نشان داد ضرایب بتا بین تمامی متغیرها مثبت بوده است و با توجه به اینکه سطوح معناداری برای تمامی فرضیات کمتر از ٠. ٠٥ میباشد میتوان بیان داشت که کلیه فرضیات پژوهشی مورد تائید قرار گرفته و بین کلیه متغیرها رابطه معنادار مثبتی وجود دارد و بین اعتماد شرکا با اکتساب دانش و انتقال دانش از شرکا رابطه معناداری وجود دارد. بین انتقال و اکتساب دانش از شرکا و موفقیت سازمان های همکار رابطه معناداری وجود دارد.
انتقال و اکتساب دانش از شرکا رابطه بین اعتماد شرکا و موفقیت سازمان های همکار را میانجیگری میکند.
Machine summary:
تهران ، ايران چکيده اين پژوهش با هدف بررسي رابطه اعتماد، مديريت دانش در جريان اتحاد و شراکت راهبردي و موفقيت سازمان هاي همکار است .
اگر اعتماد در يک شرکت بين ذينفع ها از بين برود، روابط مبادلاتي بسيار کوتاه مي شود و هزينه هاي قراردادي بيشتري ايجاد مي کند (وانگ ، ٢٠١١)؛ بنابراين هدف تحقيق حاضر بررسي رابطه اعتماد، دانش در جريان اتحاد استراتژيک و موفقيت سازمان هاي همکار است .
201 (رجوع شود به تصویر صفحه) شکل ١- مدل مفهومي پژوهش (نگارنده ) در اين بخش از پژوهش ، تحقيقات و پژوهش هاي مرتبط با موضوع پژوهش به صورت خلاصه بيان مي شود روش شناسي پژوهش پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه اعتماد، دانش در جريان اتحاد و شراکت راهبردي و موفقيت سازمان هاي همکار انجام شد.
در تببين اين يافته ها مي توان بيان داشت که اتحاد استراتژيک دانش يکي از مهم ترين تصميمات شرکت ها براي دستيابي به منابع ، بهبود يادگيري و در نهايت کسب مزيت رقابت بيشتر از طريق مشارکت با يکديگر در زمينه هاي مختلف است .
بين انتقال دانش به شرکا و موفقيت سازمان هاي همکار رابطه معناداري وجود دارد و فرضيه فوق تائيد مي گيرد.
انتقال دانش به شرکا رابطه بين اعتماد شرکا و موفقيت سازمان هاي همکار را ميانجيگري مي کند و فرضيه فوق تائيد مي گيرد.