خلاصة:
هدف از پژوهش حاضر، تحلیل پدیدة دستوری حرف اضافه نمایی افتراقی در وفسی در چهارچوب نظریة بهینگی و با استفاده از تعمیم مدل بهینگی مفعولنمایی افتراقی آیسن ١ (٢٠٠٣) می باشد. با وجود بررسی های بوسونگ ٢ (١٩٨٥) پیرامون مفعولنمایی افتراقی در بیش از سیصد زبان جهان، پدیدة حرف اضافه نمایی افتراقی تاکنون به صورت دقیق و ردهشناختی مورد بررسی واقع نگردیده است . حرف اضافه نمایی افتراقی ، به عنوان زیرمجموعه ای از حالت نمایی افتراقی ، به بررسی تاثیر ویژگی های معنایی و یا کاربردی در نحوة ظهور حالت در مفعول حرف اضافه می پردازد. شواهد زبانی وفسی (٢٠٠٤ ,Vide. Stilo)، نمایانگر آنند که ویژگی معنایی جانداری در مفعول حرف اضافه ، بر نوع حالت نمایی در آن موثر می باشد؛ به طوریکه مفعولهای حرف اضافة جاندار و انسان در وفسی در حالت غیر مستقیم (حالت مفعولی حرف اضافه ) تظاهر می یابند؛ در صورتی که تظاهر مفعول حرف اضافة غیر جاندار، در حالت مستقیم (فاعلی ) می باشد. مدل بهینگی حرف اضافه نمایی افتراقی در پژوهش حاضر با بهرهگیری از پرینس و اسمولنسکی (١٩٩٣)، اسمولنسکی (١٩٩٥) و با تعمیم مدل بهینگی آیسن (٢٠٠٣) در مفعولنمایی افتراقی حاصل شده است و سلسله مراتب محدودیتی گویشی مورد کاربرد، با به کارگیری ابزارهای صوری انطباق هماهنگ و ربط موضعی استخراج گردیدهاند.
ملخص الجهاز:
کارشناس ارشد زبانشناسی ، دانشگاه شهید بهشتی ، تهران، ایران دریافت : ٩٣/٩/١٨ پذیرش: ٩٤/٢/٢٨ چکیده هدف از پژوهش حاضر، تحلیل پدیدة دستوری حرف اضافه نمایی افتراقی در وفسی در چهارچوب نظریة بهینگی و با استفاده از تعمیم مدل بهینگی مفعولنمایی افتراقی آیسن ١ (٢٠٠٣) می باشد.
مدل بهینگی حرف اضافه نمایی افتراقی در پژوهش حاضر با بهرهگیری از پرینس و اسمولنسکی (١٩٩٣)، اسمولنسکی (١٩٩٥) و با تعمیم مدل بهینگی آیسن (٢٠٠٣) در مفعولنمایی افتراقی حاصل شده است و سلسله مراتب محدودیتی گویشی مورد کاربرد، با به کارگیری ابزارهای صوری انطباق هماهنگ و ربط موضعی استخراج گردیدهاند.
پرسش های اصلی این پژوهش عبارت اند از: الف ) آیا پدیدة حرف اضافه نمایی افتراقی در زبان وفسی وجود دارد؟ ب) در صورت وجود، چگونه می توان آن را در چهارچوب نظریة بهینگی بررسی کرد؟ فرضیه هایی که در طول پژوهش مورد بررسی قرار خواهند گرفت ، عبارتاند از: شواهد زبانی ارائه شده در این پژوهش نشان می دهند که پدیدة حرف اضافه نمایی افتراقی در وفسی وجود داشته و بررسی پدیدة حرف اضافه نمایی افتراقی در وفسی در چهارچوب نظریة بهینگی با استفاده از مدل بهینگی معرفی شده توسط پرینس و اسمولنسکی ,Smolensky &Vide.
Vide) (٢٥ :١٩٩٣ ,Smolensky &Prince مطرح شده است ، «محدودیت اقتصاد» نام دارد که تجلی ساخت واژی حالت را تعزیر می کند.
از آنجا که این پدیده برخلاف مفعولنمایی افتراقی وفسی تنها به یک ویژگی معنایی جانداری حساس می باشد، به آن حرف اضافه نمایی تک- بعدی افتراقی ٦٢ نیز می توان گفت (مثالهای مربوطه در بخش تحلیل دادهها ارائه شده است ).
Language universals and linguistic typology.