خلاصة:
سخنرانی رؤسای جمهور کشورها در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به‌لحاظ ایدئولوژی اهمیت بسیاری دارد. هدف مقالۀ حاضر، مقایسۀ ایدئولوژی موجود در سخنرانی‌های محمد خاتمی، محمود احمدی‌نژاد و حسن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد است. این تحقیق توصیفی بوده و داده‌های آن از متن سخنرانی رؤسای جمهور نامبرده در سال‌های 1380، 1384، 1386، 1392 و 1397 گردآوری شده است. سپس داده‌ها در چارچوب رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف که شامل سه مرحلۀ توصیف، تفسیر و تبیین است، بررسی شده‌اند. در مرحلۀ اول، راهبردهای زبانی مورد استفاده در سخنرانی‌ها نشان داده شده‌اند. در مرحلۀ تفسیر، بافت موقعیتی، بینامتنیتی و کاربردشناختی بررسی شده‌اند. در مرحلۀ تبیین، دو سطح قبل در سطح جامعه گسترش یافته است و بررسی می‌شود. نتایج تحلیل و مقایسۀ داده‌ها حاکی از آنند که سخنرانی‌ها دارای شباهت‌ها و تفاوت‌هایی هستند. شباهت آن‌ها در ایدئولوژی دفاع از حقوق مردم ایران و کشورهای ستم‌دیده است، اما در این میان، محمد خاتمی در سخنرانی خود سعی در یکپارچه‌سازی جهان و قرار دادن همۀ کشورها در یک سمت و سو دارد، اما محمود احمدی‌نژاد و حسن روحانی به‌دلیل بافت موقعیتی و شرایط سیاسی، اقتصادی و منطقه‌ای زمان ریاست جمهوری آن‌ها سعی در دعوت کشورها به مقابله با کشورهای زورگو دارند.
Speeches of the presidents at the United Nations General Assembly is of great importance with respect to ideology. The present study aims to compare the ideology in speeches of Iranian presidents in recent years including Mohammad Khatami, Mahmoud Ahmadinejad and Hasan Ruhani. The data of this descriptive research are gathered out of texts of the speeches in 2001, 2005, 2007, 2013, and 2018. Then, the data were analyzed within the framework of Critical Discourse Analysis proposed by Fairclough. This framework includes three stages namely Description, Interpretation and Explanation. At the first stage, the linguistic strategies utilized in the speeches are explored. In Interpretation stage, Situational, Intertextual and Pragmatic contexts are analyzed. In Explanation stage, the first two stages are expanded into the society level. The results of the study show that there are some similarities and discrepancies among the speeches. The similarity lies in the ideology of defending rights of Iran and oppressed nations. Mohammad Khatami attempted to integrate all countries to work in same direction in order to settle the disagreements. Meanwhile, due to Situational contexts and political, financial and regional conditions, Mahmoud Ahmadinejad and Hasan Ruhani made their effort to mobilize nations to stay against oppressing nations.
(
, 
, 
)
