خلاصة:
جستار پیشرو میکوشد تا با اتکا بر رویکرد نشانه ـ معناشناسی به تحلیل گفتمان ادبی به تحلیل تعامل سازههای وجهی و مولفههای تنشی گفتمان بهمنزلۀ مولفههای بعد عاطفی گفتمان داستان کوتاه «میعاد» اثر گلی ترقی بپردازد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی است. درواقع نگارنده سعی دارد با تکیه بر گفتمان ادبی نویسنده و به شیوۀ تحلیل نشانه ـ معناشناختی و با اتکا به حضور پدیداری سوژۀ داستان و همچنین تعامل سازههای وجهی و تنشی نشان دهد چگونه مولفههای عاطفی در بطن گفتمان شکل میگیرند و فرایند تولید و دریافت معنا را تحتتاثیر قرار میدهند و در این میان گاه کنش روایی را به حاشیه میرانند و گاه در راستای احیای کنش قدم برمیدارند.. هدف اصلی جستار پیش رو پاسخگویی به پرسشهای زیر است: 1. ساختار عاطفی گفتمان داستان کوتاه میعاد دارای چه مولفهها، کارکردها و سازوکارهای نشانه ـ معنایی و گفتمانی است؟ 2. چگونه میتوان جایگاه کنش را در کلیت نظام گفتمانی اثر موردمطالعه و با لحاظ ساختار سلسلهمراتبی بعد عاطفی گفتمان تبیین کرد؟ نتایج نشان دادند که ساختار عاطفی گفتمان برونداد و تابع حضور پدیداری سوژه در گفتمان داستان است که بهنوبۀ خود و در ابتدا کنش روایی را از طریق برهم ریختن نظم و ایجاد آشفتگی در افعال موثر به حاشیه رانده و در ادامه با ثبات نشانه ـ معنایی افعال وجهی و شکلگیری درونۀ عاطفی امیدواری بار دیگر کنش در مرکزیت میدان گفتمانی قرار میدهد. بیشک این تعاملات با سبکهای حضور نشانه ـ معناشناختی پیوندی تنگاتنگ دارند.
The current research aims to investigate all the components of thymic structure of discourse (modal and tensive components) in short story of “Mi’ad” by Goli Taraghi- one of the writers of contemporary Persian fictional literature. Research methodology is descriptive –analytical. In fact, the author seeks to explain the underlying interaction of these semiotic components “in this short story by relying on the phenomenal presence of enunciator in order to show how thymic structures emerge in discourse and affect the process of meaning production and perception. To this end, the main objective of the present research is to answer the following questions: 1.What are the fundamental semiotic constituents and mechanisms of discourse thymic structure in this short story? 2. How is it possible to explain the function of narrative action with regard to hierarchical nature of discourse thymic structure? The results showed that discourse thymic structure is the output of phenomenal presence of subject enunciator which in its own turn marginalizes narrative action through modal constituents’ turbulence and then stabilizes them by emergence of thymic state of hope which one again rehabilitate narrative action in semiotic field. Undoubtedly, these interactions are in constant relationship with semiotic modes of presence.