خلاصة:
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر سرسختی روانشناختی و روابط والد _ فرزندی نوجوانان پسر مقطع دوم متوسطه سال 1397 بود. روش پژوهش، از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، نوجوانان پسر مقطع دوم متوسطه شهرستان جعفریه قم بودند. با استفاده از روش نمونه-گیری در دسترس، 24 دانش آموز داوطلب که نمرات پایینی در پرسشنامهها کسب کرده بودند انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برنامه آموزشی در هشت جلسه 90 دقیقهای برای گروه آزمایش اجراشد و گروه گواه، در این مدت، آموزشی را دریافت نکردند. ابزار پژوهش، مقیاس سرسختی روانشناختی اهواز (AHI) و ارزیابی رابطه والد _ فرزند (PCRS) بود. دادهها از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیره، تحلیل شدند. نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT)، نقش معناداری در افزایش سرسختی روانشناختی نوجوانان دارد. همچنین این برنامه، بر بهبود روابط والد _ فرزندی (پدر) بجز خردهمقیاس خشم و بهبود روابط والد _ فرزندی (مادر)، بجزخردهمقیاس تعیین هویت، موثر بوده است (p <0/05).
The purpose of this study was to investigate Effectiveness of Acceptance and Commitment (ACT) Training on psychological hardiness and parent-child relationships in second-year high school male adolescents of 2018. The research method was experimental with pre-test design and post-test with control group. The statistical population was adolescents of high school in Jafariyeh city of Qom. Using the available sampling method, 24 volunteer students who had low scores in the questionnaires were selected and randomly assigned to the experimental and control groups. The training program was performed in eight 90 - minute sessions for the experimental group and the control group did not receive any training during this period. The research tool was Ahvaz Psychological Hardiness Scale (AHI) and Parent-Child Relationship Scale (PCRS). Data were analyzed by multivariate analysis of covariance. The results showed that Acceptance and Commitment (ACT) Training had a significant role in increasing adolescents' psychological hardiness. Also, this program was effective on improving parent-child (father) relationships except for subscale of anger and improving parent-child relationship (mother), except for identity scale (P <0.05).
ملخص الجهاز:
, & Greening, L شخصيتي بنابر نتايج حاصل از پژوهش هاي نظري و تجربي زمينه ي بروز طيفي از آسيب هاي کارکردي نظير خودکارآمدي پايين (عظيمي، ١٣٩٥)، خلل در سطح عزت نفس و اعتمادبه - نفس (شبان قهرود، ١٣٩١)، افسردگي (توماسون ، هيستاد، جانسون ، جانسون ، لابرگ و ائيد، 1 ٢٠١٥)، استرس (شفي، ١٣٩٠)، ناکاميهاي مکرر (تميميپور، ١٣٩٦) و کاهش کيفيت روابط بين فردي را فراهم ميکند (پاکدامن شبستري، ١٣٩٥؛ بارتوني، والدس و ساندويک ، 2 ٢٠١٥).
روابط والد _ فرزندي بر تمامي ابعاد کارکردي زندگي نوجوانان تاثير دارد به گونه اي که خلل در ماهيت کارکردي و کيفيت ساختاري آن ، زمينه بروز طيف گسترده اي از آسيب ها نظير مشکلات رفتاري (سوزوکي، کيتا، کاگ ، تاکيهارا، ميساگو و ايناگاکي ١، ٢٠١٦؛ منوزسيلوا و لاگواوربانو٢، ٢٠١٦)؛ اعتياد (حسيني، ١٣٩٤)؛ سوءمصرف الکل (چانگالوا، ندورمو، باراسا و پويپوي ٣، ٢٠١٢)؛ رفتارهاي پرخطر در حيطه اجتماعي و جنسي (حسيني، ١٣٩٤)؛ پرخاشگري کلامي _ غيرکلامي (فيلي ٤، ٢٠١٦)؛ افسردگي (زونگ ، وو، نياي، لي، ليم و ماهندارن ٥، ٢٠١٦)؛ خلل در رشد اجتماعي (زرين جويالوار، ١٣٩٤)؛ خلل در بهزيستي روانشناختي (زونگ ، وو، نايي، لي، ليم و ماهندارن ٦، ٢٠١٦)؛ خلل در سطح خودکارآمدي و قدرت ادراک (مراديان مينا، ١٣٩٣)؛ خلل در سطح مسئوليت پذيري (زرين جويالوار، ١٣٩٤)؛ خلل در قدرت سازگاري (يزداني و داريي، ٢٠١٦)؛ اضطراب (لونگارياني ٧، ٢٠١٥) را در فرزندان فراهم ميکند، آسيب هايي که از ميان آن ها مختل شدن عملکرد تحصيلي نوجوانان از اهميت کارکردي بيش تري برخوردار است ، عملکردي که متاثر از اين آسيب ساختاري تا حد زيادي با ضعف مواجه شده و سلامت کارکردي نوجوانان را تا حد زيادي با اختلال مواجه ميکند (بختيارپور، ١٣٩٦).