خطاهای بارز واژگانی-معنایی در ترجمۀ انگیسی آثار فارسی در حوزۀ ادبیات معاصر پایداری مقالة

ادبیات پایداری از گونه­های بسیار مهم ادبیات محسوب می­ شود. شناساندن این نوع از ادبیات به مخاطبان داخلی یک کشور محدود نشده و درنوردیدن مرزهای خارجی برای اشاعۀ فرهنگ مقاومت اهمیت فراوانی دارد. ترجمه کتاب­هایی که به معرفّی آثار پایداری پرداخته‌اند گامی در این مسیر است. پایش مستمر بروندادهای این حوزه و تحلیل خطاها می­تواند منجر به ارتقاء کیفی ترجمه این آثار شود. پژوهش حاضر با تکیه بر الگوی ترکیبی تحلیل خطای کشاورز، ویلر و دیگران (2006)، و لاکسانا و موریستاپوتری (2018) به بررسی خطاهای بارز واژگانی-معنایی در ترجمه انگلیسی این نوع متون پرداخته است. طبق یافته ­ها، هیچ‌یک از انواع خطاهای حذف در سطح جمله یا حتی واژه مشاهده نشد. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که 57.20% از کل خطاها به سبب انتخاب همایندها و معادل­های نادرست برای واژه ­های عام و فرهنگ­ محور رخ داده است. همچنین، در مجموع، یک سوم (33.33%) از کل خطاها مربوط به اصطلاحات و کاربرد صورت نادرستی از واژه­ هاست. نهایتا، از نتایج پژوهش چنین مشخّص گردید که کمترین درصد خطاها (4.80%) مربوط به الحاق نابجای واژه­ های اضافی و نامرتبط و انتخاب برابرنهادهایی با معنای ابهام­ زا بوده است. نتایج مطالعۀ حاضر برای آگاه­ سازی مترجمان نوپا از ظرایف ترجمه آثار در حوزه ادبیات پایداری و نیز توانمندسازی دانشجویان مطالعات ترجمه می­ تواند مفید باشد.