Abstract:
بدون شک نقد ترجمه یکی از مهم‌ترین زمینه‌های مطالعات ترجمه است که امروزه توانسته جایگاه خود را در میان پژوهش‌های علمی باز کند. با تکیه بر همین مسئله، پژوهش حاضر در نظر دارد تا به عنوان یکی از اولین پژوهش‌هایی که الگوی نقد ترجمه کاترینا رایس را مد نظر قرار می‌دهد، ترجمه جعفر شهیدی از نامه بیست و هشتم نهج‌البلاغه را مورد نقد و بررسی قرار دهد و به دنبال جوابی برای این پرسش باشد که این ترجمه چقدر در نقش و گونه متن و همچنین عناصر درون و برون زبانی دارای تعادل است؟ مهم‌ترین نتایج این پژوهش که با روش توصیفی - تحلیلی نوشته شده‌است، مشخص می‌کند که نقش غالب متن مبدأ و گونه آن در خلال ترجمه دچار تغییر جدی شده است، همچنین مواردی از عدم تعادل در سطوح واژگان، دستور، معانی و سبک وجود دارد که بیشتر تحت تأثیر عناصر برون‌زبانی رخ‌نمایی کرده است.
Translation Theory is undoubtedly one of the most important fields of translation studies and it has established itself among the scientific researches. Based on this fact, the current study which has made one of the first explorations in Katharina Reiss’s Translation Theory, aims to scrutinize Jafar Shahidi’s translation of the 28th letter of Nahj-ul-Balaghe, and it intends to realize the ways in which this translation has influenced the role and nature of the text, along with how and why it has brought about the alteration of inter-lingual and intra-lingual elements present in the text. This study is descriptive-analytic in nature, and its result will determine the extent to which the original text has underwent crucial change throughout of the translation process; it also put forward cases of instability with regards to register, grammar, semantics and stylistics, which have been often presented via the inter-lingual elements
(
, 
, 
)
