خلاصة:
ساکارومایسس سرویزیه ((Saccharomyces cerevisiae یکی از مهم‌ترین میکروارگانیسم‌های درگیر در تخمیر مواد غذایی در سرتاسر جهان است که گزارش‌های مختلفی از اثر این میکروارگانیسم بر جذب آفلاتوکسینها منتشر شده است. هدف این مطالعه تاثیر سوش‌های مختلف ساکارومایسس سرویزیه بر کاهش آفلاتوکسین‌های B1، B2، G1 و G2 بود. برای این منظور سویه‌های استاندارد 5052 PTCC و 5269 PTCC ساکارومایسس سرویزیه تهیه و در محیط Yeast Mold Agar کشت گردید. سوسپانسیون حاوی 107 سلول ساکارومایسس سرویزیه در میلی‌لیتر بر روی محلول حاوی مخلوط هر یک از آفلاتوکسین‌های B1 ، B2، G2 و G1با غلظت ng/ml 20 درون بافر نمک فسفات (pH= 7.2) اثر داده شدند. میزان آفلاتوکسین باقی‌مانده در محلول با استفاده از روش HPLC و ستون‌های ایمنوافینیتی مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه نتایج نشان داد که میزان کاهش آفلاتوکسینها و زمان اثرگذاری سوش‌ها متفاوت است. در زمان 320 دقیقه سوش 5052 توانستآفلاتوکسین B1، B2، G1 و G2 را به‌ترتیب 2/ 11، 9/ 13، 0/ 8 و 1/ 8 درصد کاهش دهد، در حالی که در همین مدت سوش 5269 به‌ترتیب 5/ 9، 0/ 8، 3/ 2 و 2/ 16 درصد، قدرت کاهش آفلاتوکسینها را داشت. نتایج مطالعه حاضر بیان‌کننده این مسئله است که سوش‌های مختلف از ساکارومایسس پاسخ‌های مختلفی به آفلاتوکسینها می‌دهند و برای جذب نیاز به زمان کافی دارند.
Saccharomyces cerevisiae is one of the major microorganisms widely used in food fermentation، and the ability of its strains to reduce the level of aflatoxins has been reported. The aim of this study was to test the capability of S. cerevisiae strains on reduction of aflatoxin B1، B2، G1 and G2 levels. For this reason، standard strains of PTCC 5052 and PTCC 5269 were cultivated on Yeast Mold Agar. Afterwards، cell suspension containing 107 cell/ml was spiked into PBS (pH= 7.2) containing 20 ng/ml of each B1، B2، G2 and G1 aflatoxins. Aflatoxin levels were determined using HPLC and immunoaffinity columns. The results show that different strains of S. cerevisiae reduced the aflatoxin levels in a different rate and various durations. At the time 320 min the PTCC 5052 strain reduced the aflatoxin B1، B2، G1 and G2 levels to 11.2 ، 13.9، 8.0 and 8.1%، respectively; meanwhile، these results for the PTCC 5269 strain 9.5، 8.0، 2.3 and 16.2%، respectively. Results suggested that different strains of S. cerevisiae had a different reduction rate on aflatoxins. Moreover، the strains need to have sufficient time to absorb the maximum amounts of aflatoxin.
ملخص الجهاز:
"سویه‌های مختلف ساکارومایسس سرویزیه برای کاهش آفلاتوکسین B1 مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده شد که برخی از آن‌ها تا 40% آفلاتوکسین B1 را در محلول استاندارد کاهش دادند و کاهش آفلاتوکسین به خاطر جذب آن توسط مخمر بوده در نتیجه آفلاتوکسین تجزیه نشده بود (Shetty et al.
بـراسـاس مطالعـات دیگری توانایی سویه‌های مختلف ساکارومایسس سرویزیه برای کاهش آفلاتوکسین B1 مورد بررسی قرار گرفت و گزارش نمودند که بعضی از آن‌ها تا 40% آفلاتوکسین B1 را در محلول استاندارد کاهش می‌داد و این کاهش را به‌دلیل جذب آن توسط مخمر اعلام نمودند.
همانند این تحقیق، در پژوهش حاضر نیز یکی از سوش‌ها نسبت به سوش دیگر سبب کاهش میزان بیشتری از آفلاتوکسین در محلول گردید و مقایسه نتایج نشان داد که میزان کاهش آفلاتوکسینها و زمان اثر سوش‌ها متفاوت است، اما تفاوت معنی‌داری بین دو نوع مختلف سوش وجود نداشت.
با توجه به اینکه هیچ تیمار فیزیکی بر روی سوش‌های استفاده شده در این تحقیق صورت نگرفت، به‌نظر می‌رسد برای اینکه مخمر ساکارومایسس سرویزیه توانایی جذب مناسب آفلاتوکسینها را پیدا کند می‌بایست تأثیرات حرارت و تخریب ساکارومایسس و تهیه مانن توسط اسید را بررسی نمود.
از آن‌جایی‌که حداکثر میزان جذب برای هر چهار آفلاتوکسین در صنعت مواد غذایی اهمیت بالایی دارد، بنابراین برای رسیدن به این هدف، می‌بایست مخلوطی از سوش‌های مختلف این مخمر در صنعت تهیه شده و به‌عنوان یک روش بیولوژیکی در کاهش آفلاتوکسینها به‌کارگرفت."
(
, 
, 
)
