خلاصة:
عمدهترین تلاش مدرسان نگارش،خصوصا در زمینهی آموزش زبان خارجی آن است که کلاس نگارش را چنان خوشایند و جذاب سازند که انشانویسی به ابزار مؤثری در امر آموزش تبدیل شود.این تحقیق تأثیر ریسک کردن در خلال کار گروهی را بر پیشبرد توانایی نگارش به زبان خارجی در زبانآموزان را بررسی کرد.نتایج تحقیق نشان داد که اختلاف قابل توجهی بین عملکرد گروهی افراد و نگارش انفرادی بدون اعمال روشهای ریسک کردن وجود ندارد.دستاوردهای این تحقیق به طور کلی در امر آموزش زبان خارجی و به ویژه نقش کار گروهی در یادگیری زبان حائز اهمیت است.نتایج این بررسی برای طراحان منابع آموزشی که به نگارش به عنوان ابزار ارتباطی مینگرند نیز،کارامد خواهد بود.
ملخص الجهاز:
"عمدهترین تلاش مدرسان نگارش،خصوصا در زمینهی آموزش زبان خارجی آن است که کلاس نگارش را چنان خوشایند و
جذاب سازند که انشانویسی به ابزار مؤثری در امر آموزش تبدیل شود.
این تحقیق تأثیر ریسک کردن در خلال کار گروهی را بر پیشبرد
توانایی نگارش به زبان خارجی در زبانآموزان را بررسی کرد.
دستاوردهای این تحقیق به طور کلی در امر آموزش زبان خارجی
نتایج این بررسی برای طراحان منابع آموزشی که به نگارش به عنوان"