ملخص الجهاز:
"در انگلیسی بریتانیائی این صدا همیشه به صورتصامت انسدادی-لئوی بیواک3 /t/ تلفظ میشود درحالیکه درانگلیسی آمریکائی،هنگامی که این صدا بین دو مصوت قرار گیرد وفشار صدا روی هجای قبل از آن باشد به صورت صدای تکضربی4 /???/ (که تقریبا شبیه صدای /d/ است)تلفظ میشود،مثال city,water, letter,butter,matter .
توالی صداهای -rt- و -nt- نیز در انگلیسی آمریکائی بهصورت /???/ تلفظ میشود،مثال: twenty,thirty,dirty,party,enter,turtle نکته جالب توجه در این مورد تلفظ خیشومی شده5 -nt- برخی ازآمریکائیها،مخصوصا در ایالات جنوبی آمریکا،در کلماتی مانند country,dainty,winter است.
4-یکی دیگر از تفاوتهای موجود میان انگلیسی بریتانیائی وآمریکائی در تلفظ u بعد از صداهای z,s,n,d,t و I است،مثال: tune,duty,nuclear,ensue,resume,enthusiasm, revolution در انگلیسی بریتانیائی u در چنین کلماتی به صورت /ju:/ تلفظ میشود درحالیکه تلفظ آمریکائی آن معمولا /u:/ است.
غیر از تفاوتهای ذکر شده فوق تفاوتهای ظریف دیگری نیزمیان دو گونه اصلی انگلیسی بریتانیائی و آمریکائی وجود دارد که به (به تصویر صفحه مراجعه شود)علت اینکه از اهمیت آموزشی زیادی برخوردار نیستند از بحث آنها دراینجا خودداری میشود.
ب-به معلمین زبان توصیه میشود که ضمن تلاش برایآشنائی با هر دو لهجه سعی کنند در تلفظ خود از نوعی یکنواختی وثبات پیروی کنند بدین معنی که اگر،به عنوان مثال،تلفظ /???/ را به /a:/ در کلماتی چون pass و pth ترجیح میدهند همیشه مصوت این قبیلکلمات را با صدای /???/ تلفظ کنند،نه اینکه روزی از /???/ روز دیگر از /a:/ استفاده کنند که این خود مشکلات زیادی برای دانشآموزانبه وجود خواهد آورد.
London:Edward Arnold Gimson,(1980)Introduction to the Pronunciation of English."