رویای بارانی - مجلة گلستانه الأدب والفن

"عکاس پرسید:«می‌خواهید عکس بگیرید؟» نزدیک میز ایستاد،چند قطره آب از چترش روی موازییک‌های شطرنجی‌ چکید. عکاس عینک‌اش را روی میز گذاشت و چشم‌هایش را مالید. پرسید:«نمونهء عکس را دارید؟» مرد گفت:نه. -پس چه‌طور می‌خواهید پیدایش کنید؟ نوک تیز مداد را روی دنبالهء ابوری عکس پسر جوان دواند. پرسید:«همان کارمند بانک که فولکس آبی‌ رنگ داشت؟» مرد ذوق‌زده گفت:«بله،خودش است. گفت:«خب؟» مرد به پایین نگاه کرد و با نوک کفش روی موزاییک‌ها ضربدر کشید. عکاس پرسید:از آشناهای‌شان هستید؟ مرد گفت:خواهش می‌کنم پیدایش کنید،کار واجبی است. -خواهش می‌کنم؟ عکاس سربلند کرد و گفت. عکاس خم شد و دو کشو را بیرون‌ کشید و روی میز مدور میان اتاق گذاشت. مرد اولین پاکت سفید را بیرون کشید و درش را باز کرد. چارپایهء چوبی کوچکی را که‌ گوشهء اتاق بود برداشت و کنار میز گذاشت و رویش نشست. -اگر این‌جا عکس انداخته بود باید میان این‌ها پیدایش می‌کردید. عکاس سرش را بلند کرد و مرد را دید."