ماجرای ماهیگیری ما الأدب والفن

"اتفاقا دوست یکی از دوستان‌مان(وقتی‌ می‌گویم«ما»منظورم کسانی هستند که در این خانه سکونت دارند و یک کلوپ‌ دوستانهء کاملا خصوصی تشکیل می‌دهند که در میان خصوصیات دیگر دارای‌ روحیهء عملی هم هست)بنابراین،دوست یکی از دوستان‌مان،یک نقاش‌ یوگسلاو را می‌شناخت که به منتهی درجه باهوش و بسیار خوش ذوق بود،و پس‌ از پشت سر گذاشتن هزاران فراز و نشیب سیاسی که این‌جا جایش نیست،این کار را برای چرخاندن زندگی‌اش در فرانسه انجام می‌داد. فرانک ادعا می‌کرد که‌ جگر دیدن این صحنه‌ها را ندارد و من هم حالت ساده‌لوحانه و ناشیانهء کسی را گرفتم که نمی‌دانم چه‌گونه طعمه‌ها را از قلاب آویزان کند. (فکر می‌کنم قبلا گفتیم که از داستان صید ماهی سرخ خاطرهء مشخصی ندارم)صدایی‌ مانند صدای سوت بلند شد و قلاب ماهیگیری دوباره روی پای فرانک افتاد. دقیقا بیست و پنج دقیقه قبل از آن،خوشحال و مغرور روی این ساحل پیاده شده‌ بودیم و حالا همین ساحل داشت نگاه‌مان می‌کرد؛خیس،وحشت‌زده،زخمی و پابرهنه،یاسکو را می‌دیدیم که ماتش برده بود."