ایرانی: دایره زهدان الأدب والفن

"پرستار دیگری هم که سرم را وصل می‌کرد با دوستش خندید و با احتیاط طوری‌ که من نشنوم گفت: -من توی یک کتاب از نویسنده‌ای که به گمانم حالا مرده خوانده بودم که یکی‌ این‌طوری می‌شود اما فکرش را هم نمی‌کردم درست دربیاید. زیر چشمی نگاهش می‌کردم اما سرم‌ کج روی بالش بود و نمی‌توانستم ببینم دارد چیزی زیر لب می‌گوید یا من حس‌ می‌کنم صدایش را می‌شنوم!گندم انگار سهم آب زمینش را با حرص ببلعد، داشت لای مهره‌های پشتم جلو می‌رفت و وقتی آخرین قطره‌های سرم هم رفت‌ توی لوله،حس کردم همه‌اش را او خورده است. خوب گوش‌ دادم ببینم چه می‌گوید،اما فقط صدای ننه می‌آمد،صدای پرستارها و آمپول را که زدند توی سرم و دیگر هیچ چیز نفهمیدم. جنین ناگهان چرخی آسوده در رحم می‌زند و دریای آرامش را عمق می‌بخشد و مادر را غرقه در عهد عتیق،کتاب یوشع،شکست پادشاهان‌ شمالی به خود می‌آورد تا دستش را اندیشناک و درحالی‌که زبانه‌های آتش شهر سوزان صورتش را گرم کرده‌اند باز برای نوازش پیش آورد."