بازنگری چند نظریه در ترجمه شعر مقالة

"ممکن است در یک زبان برای یک شی‌ء کلمه‌های(دال‌های)متفاوتی‌ به کار برند،که حاوی معناهای(مدلول‌های)فراوانی باشند و برعکس،در زبانی دیگر برای همان شی تنها چند واژهء انگشت‌شمار موجود باشد و در عوض این حساسیت بر اشیای دیگر متمرکز گردد. بدیهی است که شعری که باززسراییمی‌شود،بیشتر از آن‌که وفادار به خصوصیات‌ زبانی شاعر اصلی باشد،گرفتار زبان غالب مترجم خواهد شد به خصوص که مترجم‌ فوق شاعر هم باشد!نمونهء بارز در این مورد شعرهایی است که شاعر بزرگ‌مان«احمد شاملو»ترجمه کرده. هرچند شعرهای وی را ترجمه‌ناپذیر دانسته‌اند،ولی می‌بینیم در ترجمه‌یی که توسط مترجم لهستانی صورت گرفته*،تا چه حد جهان و زبان شاعر به‌ صورت قابل لمسی حفظ شده و ما نه تنها آن دنیا را در زبان فارسی لمس می‌کنیم،بلکه‌ می‌توانیم حدود کارکرد زبان را در زبانی که شعرها به آن نوشته شده‌اند حس کنیم؛تا در درون‌مان آتشی از شعر برپا شود."