شاعران آلمان - مجلة گلستانه الأدب والفن

"ایمان دارم به انتظار یک ماه یا بیشتر دوست داشتن همواره شجاعت می‌طلبد حتی اگر دردی در برداشته باشد وقتی که شب از میان دشت گزنه می‌گذرد. هرمان هسه گه‌گاه گه‌گاه زمانی که پرنده‌یی آواز سر می‌دهد یا باد از میان شاخه‌ها می‌گذرد یا سگی در دورترین خانه روستایی بانگ می‌زن می‌باید زمانی مدید به آن گوش فرا دهم و خاموش باشم روح من به گذشته می‌گریزد تا آن‌جا که هزار سال فراموش شده قبل پرنده و باد وزنده چون من بودند و برادرانم روحم درختی خواهد شد و حیوانی و ابری بافته سرگردان و بیگانه برمی‌گردد و از من سؤال می‌کند. ژول سوپرویل ای چشم‌های درشت بر این چهره شما را چه کسی این‌جا برنشانده؟ کدام کشتی بی‌دکل را خدمتگزارید شما، بعد از کدام رویارویی تمام شب را این‌گونه انتظار می‌کشید و دیده برهم نمی‌گذارید؟ فانوس تار جان‌پناه کشتی را مانید شگفت‌زده،اما فرمانبردار آئین باد و دریا، زندانیان سراب‌اید، نیمه شب چون فرا رسد کمی مژگان را پایین آرید تا شجاعت و جسارت از سر گیرید."