غرامت مضاعف - مجلة گلستانه مقدمة ومراجعة

"غرامت مضاعف ytinmednI elbuoD ترجمۀ مجید داودی خیابان/خیابانی خامش و طولانی/من در سیاهی گامبرمی‌دارم و نمی‌توانم جلوی پایم را ببینم،می‌لغزم ومی‌افتم/و برمی‌خیزم،من در کوری و تاریکی غوطهمی‌خورم،پاهایم/که روی سنگ‌های گنگ می‌نشیند،صدای خشکی می‌سازند/پشت سرم،کسی آهسته وپاورچین پیش می‌آید/اگر من آرام و کند قدم بردارم اوهم آرام و کند می‌شود/اگر من بدوم،او هم می‌دود،برمی‌گیدم،کسی نیست/کوچه تاریک است و درهابسته‌اند/پستوها و گوشه‌ها را می‌گردم و می‌گردم/تاجایی را بیابم،معبری را/که کسی به کمین‌ام نشستهباشد و کسیتعقیب‌ام نکند/جایی که مردی را ببینمکه می‌افتد/برمی‌خیزد و وقتی مرا می‌بیند می‌گوید:کسی نیست. غرامت مضاعف به شدت تحت تأثیر فیلم‌هایصامت اکسپرسیونیستی است که وایلدر طی دهۀ 20ساخت اما آن‌چه در اصل منجر به شکل‌گیری این فیلمو ابداع«ژانر فیلم نوآر»شده همکاری وایلدر و چندلراست. چندلر پیش از این زمینۀ سینما کار نکرده وخامی و گستاخی اولین فیلمنامۀ او در قالب تلخ ولیحرفه‌یی فیلم وایلدر جاودانه می‌شود. وایلدر بعدها از این همکاری به عنوانمهیج‌ترین فعالیت سینمایی‌اش چنین یاد می‌کند: «ما،موقعیتی را که در رمان نوشته شده بود تشریحمی‌کردیم."