ملخص الجهاز:
"ترجمۀ مجید روشنگر گزارشنامههای نویسندگان (به تصویر صفحه مراجعه شود)در نوامبر 1998،میلان کوندرانامهیی به کارلوس فوئنتسنوشتو روز تولد او رادر 70 سالگی تبریک گفتدر ماه آوریل 1999میلان کوندرا نیز به 70 سالگی رسیدو کارلوس فوئنتس متقابلا به او تبریک گفتاین آن دو نامهیی است که این دو نویسندهبه یکدیگر نوشتهاند.
ما همچنین،من و تو،یک شباهت دیگر نیز بین این دو منطقه از جهان رابازیافتیم؛اروپای مرکزی و امریکای لاتین در قلمرو رمان قرن بیستم نقشیقطعی داشتهاند.
بله،کلمات ما ثابت کرد که ادبیات برای حفظ زبان و تخیل از واجبات است،و&%OGG045G% (به تصویر صفحه مراجعه شود)میلان کوندرا: شعر نو هرگز ادعا نکرد که ضد شعر است از زمان بودلر،مدرنیسم در شعر کوشیده است که جوهر شعری را-که رازآمیزتین ویژگی شعر است-به صورتیرادیکال دنبال کند در این معنا،من همیشه رمان نو را نه ضد رمان،بلکه فرا-رمان levoN artlU فرض کردهامفرا-رمان روی آنچیزی تمرکز میکند که فقط رمان میتواندبیانکنندۀ آن باشد.
آیا اینان قادرخواهند بود این آزادی را در زیر فشار بیتفاوتی کاپیتالیسم نیز حفظ کنند؟مشکلات شما در اروپای مرکزی بیشتر از مشکلات ما در امریکای لاتین است.
از طریق احساس و تنهایی،و شخصیتهای مقاوم و از خود بیخود(به تصویر صفحه مراجعه شود)کارلوس فوئنتس: هیچیک از ما چنین نمیاندیش که رمان بتواند سیاست را تغییر دهد اما آنچه را که ما به آن اعتقاد داریم این است که بدون رمان، دنیای مردان و زنان، نه تنها دنیایی پستتر خواهد بود، بلکه در برابر فشار دائم دستگاه قدرت،مقاومت خود را از دست خواهد داد."