فنجان و رز (حاشیه ای بر نزار قبانی عاشقانه سرای سوری) مقالة

"خلاصه این‌که،قبانی یا بر کاغذهای آبی می‌نوشت یا صورتی،چراکه بی‌طرفیرنگ سفید او را می‌کشت از نوشتن بر زمینۀ آبی آسمان تابستان خلیج را می‌دیدو از سفیدی کاغذ حس نوشتن بر مقبره آهکی‌اش را و هم اوست که گفت: «دوستم داشته باش از آبی که بر پایت می‌خورد هراس نکن با تن و گیسوانی بیرون از آب هرگز غسل تعبد زنانگی نخواهی یافت» نزار قبانی عاشقانه‌سرای سوری است،21 مارس 1923 در خانه‌ای قدیمی کهمادرش و زمین همزمان در آن حامله بودند متولد شد،خانه کودکی‌اش حدنهایی جهان بود،حتی آن زمان که از دمشق دورافتاده بود باز نعناع و نیلوفر ونسترن در چمدانش به مهمان‌سراها می‌رفت."