در جست و جوی زنی با جمجمه ی بی نقص و کامل مقالة

"دختر به راوی می‌گوید:«دوستت دارم ولی مال تونیستم»این فرض برای این داستان،فرض مبتذل و دستمالی‌شده‌ای به نظرمی‌آید اما یاگنما با مهارت تمام یک جفت پیرنگ فرعی کنترپوانتال به داستانمی‌افزاید یکی پیرنگی که از پس وقوع یک خودکشی تراژیک به اوج می‌رسد،دیگری پیرنگی که در پی یک خودکشی ناکام مضحک به اوج می‌رسد. من دانشمندی را که یک مدل ریاضیاتی از عشق رمانتیک طراحی کردهباشد سراغ ندارم مگر این که این قضیه شوخی باشد اما شاید متخصصانروبوتیک دغدغه‌های متفاوتی دارند یکی از شگفتی‌های داستان‌های یاگنماکم شمار بودن مفاهیم علمی دقیق آن‌هاست فی المثل در«قضیه ژیلوفسکی»ماهرگز نمی‌فهمیم قضیه‌ای که در عنوان داستان آمده درباره چیست،فقط شایدبه عنوان هدیه‌ای عاشقانه از طرف یک ریاضی‌دان به همکار اغواگرش-که بعدافریب‌اش می‌دهد-تعبیر شود. (*)«جیم هولت از منتقدان بخش مرور کتاب مجله نیویورکر،نیویورک ریویو و چند مجله دیگراست» در جست‌وجوی زنی با جمجمۀ بی‌نقص و کامل نوشتۀ بروس‌ای‌لوری با فرض این که نکته‌ای در باب عشق باشد که بشود از تئوری‌های علمی یامعادلات جبری آموخت،یحتمل باز ما با خود فکر می‌کنیم کسی پیش‌تر آن رابه ما آموخته."